Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Niet waar, Van der Kaas?" ging zij voort, haren man tot getuige roepende: "ik spreek van de versjes van neef Sander." Het is opmerkelijk, dat de meeste menschen een neef hebben, die wel versjes maakt, en die al heel dikwijls Alexander of bij verkorting Sander heet. Gelukkig, indien deze neven zich alleen tot boertige stukjes bepalen; die blijven nog al veel privaat eigendom van de familie.
Dit zeggende, sloeg hij op de tafel, en kommandeerde nog eene flesch Hochheimer. De schoolmeester zag naar Veervlug met een veelbeteekenend gezigt; maar daar deze terwijl met de Delftsche dame in discours was geraakt, vond zijn gelaat het gepast, maar weêr de gewone onbeduidendheid aan te nemen. "Heden, Mijnheer!" zei de Delftsche dame: "watte mooije versjes zijn dat!
Kom er in, we zijn al een heel eind op streek we hebben de pakjes bijna klaar. Mooi! ik heb hier nòg een paar aardigheden om te vullen. Hoe is 't met de versjes? Ik schrijf juist het laatste, dat's voor den kolonel dien hebben we dat leuke bonbon-doosje toegedacht, met die speelkaarten er op luister eens: Kernèl! u speelt graag kaart, Daarvoor is u vermaard, Over geheel de aard!
Met de Woutergeschiedenis doet het kind zijn intrede in de Hollandsche literatuur: geen Hollandsch dichter heeft vóór hem de wonderwereld der kinderziel ontsloten. Toch waren de Hollanders dier dagen niet ongevoelig voor de charmes van het kind, getuige hun versjes op de eerste tandjes en stapjes.
Maar wie zijn dwazer, neen laat ik liever zeggen gelukkiger, dan zij, die door dagelijks die bekende zeven versjes der heilige psalmen op te zeggen zichzelf nog meer dan het hoogste geluk belooven?
Langzamerhand was ik buitenlandsche literatuur mooi gaan vinden, terwijl de literatuur van den dag in Holland mij zoo onverschillig liet als de versjes van den aschkarreman. Ik keurde er in af, dat het werk uit dien tijd mij zoo koud liet als een steen.
Daar gingen moeders-suppoosten met kornetten op en droge secure gezichten; daar gingen zalvend-bebakkebaarde weesvaders; deftige regenten en hooge regentessen; een er van leefde altijd in zijn herinnering, dit was een mooie dame, die had hem prenten gegeven toen hij ziek was en heel andere versjes geleerd dan de schoolliedjes waren.
Toen ik die versjes maakte in Veenendaal, was het niet om te publiceeren, maar om op papier te zien wat er in me omging. Dat is de oorsprong van alle schrijven.
Van 't leeren weet ik niets meer, noch van vertellingen, noch van versjes. Mijn geheele leven in die school wordt vertegenwoordigd door maar één beeld: het koffieuurtje. De kinderen zitten omlaag, de juffrouw omhoog.
Deze plaatjes zullen, zo laag mogelijk, gesteld worden, en de versjes egter afzonderlijk te bekomen zijn. Zij egter, die zig van de eersten en beste afdrukken voorzien willen, gelieven, bij hunne Boekverkopers, of bij J. ALLART, te Amsterdam, of bij de WED. J. V. TERVEEN EN ZOON alhier, hunne namen optegeven; zullende de eerste afdrukken aan dezulken, zo dra mogelijk, worden afgeleverd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek