Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Maar nu geeft men zich zelfs de moeite niet meer het verledene te bestrijden, men stelt zich tevreden met de woorden: keuze, evolutie, strijd om het bestaan, vernietiging; dat is volkomen voldoende. In mijn artikel...."
De kruipende dieren vertegenwoordigen het verledene, eeuwen lang hebben zij als heerschers over de aardoppervlakte geregeerd; men ziet eene lange rij dieren verschijnen, die behooren tot geheel verdwenen vormen, in vergelijking waarmede de thans bestaande kruipende dieren nietige dwergen zijn.
Marius stelde er veel belang in, beide mannen weder te vinden, wijl hij meende, niet te mogen trouwen en gelukkig te zijn, zoo hij hen vergat, en vreezende dat een onbetaalde schuld een schaduw op zijn thans zoo helder leven zou werpen. 't Was hem onmogelijk al die oude schuld in het vergeetboek te laten, en eer hij de gelukkige toekomst inging, wilde hij een kwijtbrief van het verledene hebben.
Misschien was Lidewyde haar mindere in geboorte, en stellig was er in haar eigen leven een tijd geweest, dat zij het regt zou gehad hebben, haar ook als hare mindere in maatschappelijken rang te beschouwen. Doch wat zou dit? Zij was oud; zij was nooit eene schoonheid geweest; zij had met het verledene onherroepelijk afgerekend.
Maar bij ons is het veel eenvoudiger: men wendt zich tot de ontkennende litteratuur en men eigent zich zeer gemakkelijk een uittreksel uit die wetenschap toe. En wat meer is, twintig jaar geleden, droeg deze zelfde litteratuur sporen van de worsteling met de machten en de eeuwenoude overleveringen van het verledene, en deze sporen van strijd leerden ons nog het bestaan dier dingen.
't Zij ons dus geoorloofd van het verledene te spreken alsof het tegenwoordig ware, en na den lezer verzocht te hebben hiervan aanteekening te nemen, gaan wij voort. Jean Valjean had dadelijk den boulevard verlaten en was de straten ingegaan. Hij keerde en wendde zich zoo dikwijls mogelijk en ging vaak op zijn schreden terug om zeker te zijn dat hij niet gevolgd werd.
Elk verschijnsel ondervindt den invloed van eene reeks van verledene en oefent invloed uit op eene reeks van toekomstige verschijnsels, doch doet zulks minder, naarmate deze verschijnsels verder in het verleden en in de toekomst gelegen zijn.
Er was werptafelspel en dobbelsteenspel en zang en reciet van vinder en begeleiding van veêler en Koning Assentijn scheen niet zoo somber meer in rouwe om de verledene dingen, die hij wilde vergeten. En Gawein volgde waar zij ging Ysabele.
Het scheen dat de poging om deze eeuwenoude tegenstelling weg te nemen en daarvoor een meer of minder nauwe vereeniging inplaats te stellen, niets minder was dan van het verledene geen partij te trekken, het onderwijs der geschiedenis te versmaden en zichzelf bijna zeker een ongelukkigen afloop op den hals te halen.
Hoe zoet ware mij de eeuwige slaap geweest! Doch ik kon niet sterven: de kelk was nog niet tot den bodem geledigd.... En al wat ik beminde, zonk met hen ten grave. Een onbeklimbare grenszuil ging tusschen den vader en zijn kroost op. En ik bleef alleen in de wereld. Dan liet ik mijnen blik in het verledene gaan, en ik berekende de hoeveelheid mijner pijnen en mijner vreugden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek