Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
Thunberg, I. pag. 239. Mrs. Trotter, Old C. C. pag. 248. Mrs. Trotter, Old. C. C. pag. 247. Leibbrandt, Rambles. Theal, Hist. of S. A. II, pag. 57. Mrs. Trotter, t. a. p. pag. 218. Leibbrandt, Rambles. Watermeyer, Three Lectures pag. 46. Rapport van Commissaris Verburg 1672. Theal, I. pag. 117. Leibbrandt, Journal. 19 Maart 1708. Watermeyer, Three Lectures. Leibbrandt, Rambles.
»Och, moe! van hem neem ik het met de meeste gerustheid aan. Ik hoop het hem eens te kunnen vergelden." »Dat hoop ik ook nu! als gij onder Gods zegen wordt wat de vrienden verwachten...." »Neen moe! al word ik dát niet, toch zal de heer Verburg mij niet voor niet een vaderlijk vriend zijn geweest.
»Zooals een rijk man leven moet," viel Verburg in, »dat spreekt vanzelf; maar wat zal ik suffe, afgeleefde man anders zijn dan eene hindernis in zoo'n drukke, woelige huishouding als de uwe zal zijn. Ik zie het bij Steinhausen wat het te beteekenen heeft in Amsterdam op een voornamen voet te leven." »Maar ik denk er volstrekt niet aan om te Amsterdam te gaan wonen.
»Claudine! mijne Claudine!" »Frits!" Zij hadden elkander niets meer te vragen; zij zagen, zij herkenden elkander; en onder tranen drukte hij haar aan zijn hart. »Claudine! kindlief! alles is verklaard, alles is geschikt!" riep Verburg haar toe, in de blijdschap zijns harten; maar zij luisterde niet eens naar verzekeringen, die zij niet meer behoefde.
En Verburg had hem juist beoordeeld. De hartstochtelijke Creool, door de schoonheid van Claudine verlokt, had schatten willen geven voor haar bezit. Maar de teleurstelling, die zij hem haars ondanks had bereid, werkte als een stortbad, dat hem verkoelde en ontnuchterde na dien schoonen droom.
Men kan een vernieuwd leven niet beter aanvangen," hernam zij met vastheid, en de schoone, zwakke oogen schitterden met een liefelijken glans, en de edele uitdrukking van haar gelaat had iets zóó wegslepends, dat Verburg haar met verrukking in zijne armen sloot, en als buiten zich zelven gebracht instemde met hare beslissing. Hierbij bleef het, en alzoo deden zij.
Hij zag Dina opmerkzaam aan met zekeren droeven onderzoekenden blik. »Hij scheen bij onze laatste ontmoeting in de onderstelling te verkeeren dat juffrouw Verburg een huwelijk zou aangaan, zoo ik mij niet vergis met een Oost-Indisch heer!" »Van dat huwelijk is niets gekomen," sprak zij ras en sterk kleurende.
»Gij begrijpt welk een antwoord ik gaf!" ging Verburg voort, nog geërgerd bij het herdenken van een verzoek, dat in zijne oogen erger was dan een onzinnige eisch, dat hem het bewijs leverde van de maatschappelijke onbruikbaarheid des schilders. »Het is gansch geen tijd voor een koopman om zulk eene som uit zijne zaken te nemen, en het zou mij op dit oogenblik minder schikken dan ooit; maar al had ik dat geld renteloos in mijne secretaire liggen, nog zou ik er hem de helft niet van vertrouwen voor zijne speculaties."
»Maar dan niet in mijn bijzijn!" riep Frits; hij wist zijn rok vrij te krijgen en ontsnapte naar de serre. Had Claudine Verburg kunnen weten wie er op dien oogenblik voor hare schrijftafel zat, haar hart zou zeker van gansch andere aandoeningen geklopt hebben dan die het nu bewogen, terwijl zij den tuin van Steinhausen rondwandelde aan den arm van den schilder.
Hij kuchte een paar malen, zag de kamer rond, gebruikte zijn zakdoek om zich het voorhoofd te verkoelen en zocht kennelijk tijd om te bekomen van zekere gemoedsbeweging, die hij trachtte te verbergen. »Wel, mijnheer Brownie! want het is immers mijnheer Brownie zelf, dien ik vóór mij zie?" hervatte Verburg met eenig ongeduld, »wilt gij zoo goed zijn ter zake te komen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek