United States or Vietnam ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het was zoo licht toen ik moest scheiden de spreeuwen kweelden luide en teer, en een onnoemelijk verblijden vervulde veld en atmosfeer. Een plechtig en verblindend wonder verrees, als waar 't voor 't eerst, de zon, en bloem op bloem ontsloot zich onder haar zeegen, naar zij kracht gewon. De waereld scheen verbaasd te ontwaken als vond haar 't licht voor d'eerste maal.
Mijn hert... mijn herte is krank, en broos, en onstandvastig in 't verblijden; maar, als 't hem wel gaat éénen stond, 't kan dagen lang weêr honger lijden! 't Eerste dat mij moeder vragen leerde, in lang verleden dagen, als ik hakkelde, ongeriefd nog van woorden, 't was, te gader bei mijn' handtjes doende: „Vader, geeft me 'en kruisken, als 't u belieft!”
Meent gij dat het zijne zalige ziel verblijden kan dat gij u ziek maakt?" "Eilaas, ik weet het wel, Witta, en ik zeg het mij zelve genoeg, dat tranen dit schromelijk ongeluk niet kunnen herstellen; maar tranen verlichten mijne smart. Mettertijd zal ik allengs wat moed terugvinden.... Morgen, niet waar? Morgen zeer vroeg zullen wij naar het kerkhof gaan en langer nog dan heden op zijn graf bidden?"
Zijne hand, Zijne trouwe liefdehand grijp ik vast. Meer dan een moeder troosten kan, zal Hij mij troosten. Meer dan een moeder zorgen kan, zal Hij voor mij zorgen. O, 't is mij goed, nabij den Heere te zijn, ik zet mijn betrouwen op den Heere Heere, om al Zijn werken te vertellen. Hij zal mij nooit beschamen, maar hoe 't ga, mij door Zijne liefde verblijden.
En zij was zeer getroffen, toen zij hoorde dat het juist de dame met het Christusbeeld was. Hij was dus dadelijk gekomen, toen zij hem aangeroepen had. De regen en het klokgelui was zijn werk! Zij trachtte haar hart te verblijden met de gedachte, dat er een wonder was geschied om harentwille.
Meester Brakels liet aan Deconinck de tijd niet om voort te gaan en sprak: "Ik herhaal het, wat gij ook zeggen moogt: het is ons geen schande onder een vreemde Vorst te staan; integendeel zouden wij ons moeten verblijden, daar wij nu een deel van het grote Frankrijk uitmaken. Wat geeft het een handeldrijvende natie onder wie zij zich verrijkt? Het goud van Mahom is zo kostelijk als het onze."
Terwijl Uilenspiegel zich laafde aan de levensbron, ontwaakten al de vogelkens in 't veld. Klaas, die mutsaards bond, bezag zijne vrouw, die Uilenspiegel de borst gaf. Zeg eens, vrouw, sprak hij, hebt ge nog veel van die lekkere melk? De kruiken zijn vol, man, antwoordde zij, maar dat is niet voldoende om mijn hert te verblijden. Gij spreekt zoo treurig en het is zoo vroeg nog in den morgen.
Rondom mij niet anders dan kankerlijders, de een meer, de ander minder geteekend. Menschen van allerlei taal en tong. En onder dezen ook wij samen, mijn vrouw en ik; want mijn vrouw vergezelt mij overal. Heden, Woensdagmorgen ben ik al dadelijk in behandeling genomen. Moge de Heere er Zijn onmisbaren zegen op gebieden, en ons nog verblijden door Zijne groote daden!
Gij zoudt kunnen denken, mijnheer, dat deze werkmanskinderen geen vlug verstand hebben, of dat een enkel uur onderwijs geene merkelijke vruchten in hen kan voortbrengen; gelief mij te volgen; ik ben wel zeker, dat hetgeen gij gaat zien u zal verwonderen en verblijden."
Het is dan ook al zoo oud, ik schreef het als kind en een paar jaar geleden verscheen het in 't tijdschrift voor taal-, land- en volkenkunde van Nederlandsch-Indië. Ik weet niet of ik mij er over verblijden moet, dat sommige hunner oude gebruiken zijn afgeschaft, als ik zie, wat zij in de plaats van dat oude hebben aangenomen.
Woord Van De Dag