Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Op dit oogenblik sprong Veltman op en liep, zoo spoedig als hij gekomen was, de trappen af. "Joan zal waarschijnlijk in de buurt wezen," merkte Dominee aan: "Is dat uw laars, heer Baron! welke de hond u gebracht heeft? dan hadt gij, vrouw liefste! het arme dier met geen straf voor zijn getrouwheid moeten dreigen."
Sneller echter vloog de pijl des Jonkers het achterna, en deed een der hoenders in het hakhout storten. Spoedig bracht Veltman het dier aan zijn meester, die, na het in zijn weitasch verborgen te hebben, zich aan den voet der galg plaatste om den boog opnieuw te wapenen.
"Ja! ja! loop maar, Veltman!" zeide Bouke, met een vroolijke stem, terwijl hij de tafel naderde met een gelaat, waar de vreugd op geschilderd stond. "Mijnheer!" vervolgde hij: "bodenbrood! daar is een oude kennis...."
"Waarom zijt gij boos op mijn hond?" vroeg Joan, naderende: "ik dacht dat gij beste maats waart." "Dat zijn wij ook," zeide Bouke: "maar sinds gisteren is mij alles onaangenaam en ik heb nergens trek in: evenwel zoo het u leed doet, dat ik Veltman niet vriendelijk behandelde, wil ik het goede dier wel om verschooning vragen en den ganschen dag met hem spelen."
"Ik begrijp u niet," antwoordde zij met een flauwe stem, schoon zij hem zeer wel begreep. Joan zuchtte, zweeg wederom en streelde de grauwe haren van Veltman, die hem gevolgd was en voor zijn voeten lag. Na eenige oogenblikken poogde hij het gesprek te hervatten, en vroeg met schroomvalligheid: "zullen wij u welhaast Mevrouw Mom kunnen heeten?"
Zoodra hij de paarden gestuit had, was zijn eerste werk geweest, om de gansche rommelzooi weder bijeen te gaan zoeken, 't geen hij met behulp van Veltman ten uitvoer bracht. Daar dit bukkende geschiedde, was hij tot nu toe door het dijkje aan aller oogen onttrokken gebleven. "Ziedaêr, Genädige Frau," zeide de koetsier, "ziedaêr den knabe, die ons keret heeft."
"Dunkt u dat, Bouke?" zeide Joan, lachende: "welnu dan Veltman! de trap op!" Onbesuisd snelde de hond naar boven en liep de oude Geertrui, die hem tegen kwam, bijna omver. "Help! Bouke! help!" riep deze: "de hond is los!" "Welnu! wat is daaraan verbeurd?" vroegen Joan en Bouke, de trap opkomende. "Wat daaraan verbeurd is?
Eens keerde hij, met wild beladen en vroolijk neuriënde onder 't gaan over de breede heiden, die zich ten noordoosten van het dorp Sonheuvel bevinden, met zijn trouwen Veltman weder huiswaarts.
"Onmogelijk," riep de Baron met hevigheid uit: en op hetzelfde oogenblik sprong de oude Veltman, alsof hij die lasteringen tegen zijn voormaligen meester niet langer wilde aanhooren, met een luid geblaf van onder de zitbank des Barons op, en liep, sneller dan hij in de laatste drie jaren gedaan had, de deur uit, en Bouke, die juist binnenkwam, bijna omver.
"Als Uwe Genade er even weinig van gedeerd is, als ik, zal het niet erg zijn," antwoordde Joan lachende: "doch waar is mijn matten fleschje gebleven?" vroeg hij, zich plotseling omwendende: "dat is zeker aan den boog blijven haken en zoo weggeraakt! Veltman! zoek! verloren!" en Veltman, zijn vermoeidheid vergetende, vloog over het dijkje terug.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek