United States or South Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een lang aangehouden toon, uitgaande in een parelzuiveren triller, besloot het gezang en juist stond de jonker gereed om het dijkje te beklimmen, teneinde de zangster te kunnen aanschouwen, die zulke wonderbare tonen voortbracht onder het wandelen want opnieuw klonk haar lied, maar reeds zeer uit de verte toen een vreeselijk gegil achter hem, hem verschrikt deed omzien.
Joan had, als wij verhaald hebben, op het zien van het dreigend ongeval, boog en weitasch weggeworpen: de boog was aan de andere zijde van het dijkje in een greppel neergevallen: de weitasch was nog verder heengevlogen: de hazen en patrijzen, daaruit gerold, lagen op de heide verspreid.
In haar schoone kleeren, met een pakje vuil goed onder den arm, liep zij de Hanekamp langs en het Dijkje op, zoo nieuw en raar, of zij in jaren daar niet gekomen was. Moeder en Ant zaten thuis; ze verwelkomden haar vriendelijk en met een nieuwsgierigheid, die het kind streelde; maar zij had óók de schuine en argwanende blikken naar het pakje goed gezien en dat maakte haar onrustig.
De bons van den houten groentebak op den grond deed juffrouw Jonkers toeschieten; die droeg haar naar de kamer, lei haar in de rieten warandastoel.... Zij was zeer geschrokken, schrok opnieuw van de gemakkelijkheid, waarmede het kind te tillen was.... En om twaalf uur moest Christien gauw naar het Dijkje loopen.
Eene enkele armelijke planken hut is alles, wat wij kunnen ontdekken; in een klein weiland staan eenige mannen bij een soort van dijkje; een jeugdige knaap ligt achteloos uitgestrekt in een broze schuit, die met de deining der stoomboot op en neder wiegelt; maar niemand schijnt hier te wonen; de mannen en de knaap zijn van een naburig dorp gekomen.
Niets was er in onze vallei veranderd; zij zag er nog juist uit als voorheen; tusschen de twee groepen boomen ontdekte ik het huis van vrouw Barberin. Wat hebt gij toch? vroeg Mattia. Daar! daar! Hij kwam bij mij staan, maar zonder op het dijkje te klimmen, waarvan onze koe het gras at. Volg mijn hand eens; daar is het huis van vrouw Barberin; daar staat de pereboom; dat was mijn tuin.
Zoodra hij de paarden gestuit had, was zijn eerste werk geweest, om de gansche rommelzooi weder bijeen te gaan zoeken, 't geen hij met behulp van Veltman ten uitvoer bracht. Daar dit bukkende geschiedde, was hij tot nu toe door het dijkje aan aller oogen onttrokken gebleven. "Ziedaêr, Genädige Frau," zeide de koetsier, "ziedaêr den knabe, die ons keret heeft."
Wij zaten aan een vrij verveloos tafeltje, waarvan maar drie pooten den grond raakten, op eenen door kippen en hanen omgewoelden grond, van een aarden dijkje aan drie kanten omgeven, en hadden het uitzicht op een vrij groote kroosgroene eendekom, een loods, en een zeker ander klein gebouwtje.
Ik schikte mij in de gedachte aan een langer verblijf op het eiland en at mijn laatste voorraden bedachtzaam op. In den nacht regende het geweldig, zoodat ik wakker werd door een onaangename koude en zag, dat ik half in een plas lag. Het regenwater had het zwakke aarden dijkje om de hut doorgebroken en de hut overstroomd.
Met snelle schreden aanstappende, bereikte Joan nu spoedig den landweg en zette zich op een dijkje van plaggen neder, om het rijtuig, dat langzaam den heuvel afkwam, te zien voorbijrijden. Het was een prachtige koetswagen, met wapens en blazoenen beschilderd. De hemel, op vier stijlen rustend, was met gordijnen behangen van oranje laken, met blauw en zilver geborduurd.