Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 oktober 2025
"Welaan, mijn waarde neef!" zeide Velasco: "sinds alles opgehelderd is, hoop ik, dat voortaan alle stijfheid tusschen ons verbannen zal wezen. Dezen middag verwacht ik u bij mij aan tafel, indien uw waarde gastheer, aan wien ik mijn nederige groete verzoek, u af wil staan. Thans zult gij mij verschoonen, en mij wel met deze Heeren alleen willen laten."
De trein hield op een afstand van het kasteel stil, en, nadat de trompetter, welke den Hopman vergezelde, driemalen geblazen had, trad Falckestein, te voet en met ongedekten hoofde, de poort uit, verzeld van Beckman, welke de sleutels op een schenkblad droeg en die met een buiging aan Velasco bood.
"Wel!" zeide Falckestein: "ik heb voor mijn eer gedaan, wat ik konde; doch de natuur heeft ook haar rechten: spaar de mijnen en handel met mijn slot naar uw verkiezing." "Gij wordt redelijk, Graaf," hernam Eugenio, en verborg het moordtuig weder in zijn gewaad. "Trompetter, blaas!" riep Velasco: "Graaf! binnen weinige oogenblikken zult gij uw lievelingen hier zien verschijnen."
"Wat Velasco dulden zal of niet, is mij volkomen onverschillig. Van mij moet gij genade afsmeeken, en van mij alleen." "Van u?" antwoordde Ulrich, hem met verontwaardiging aanziende: "liever stierf ik duizend dooden." "Juist! septuagies septies ; doch gij zijt niet alleen! of heeft het niets van mij te vreezen, dat zorgelooze knaapje, daar?" "God in den hemel!
"Voor 't oogenblik verlang ik niets," antwoordde Joan, "dan een mij beloofde inlichting omtrent mijn geboorte." "Natuurlijk, zeer natuurlijk!" zeide Velasco, zich over de kin strijkende: "ofschoon ik gedacht had, dat ik die van u zoude ontvangen." "Men had mij ten halve met de hoop gevleid, dat ik hier mijn moeder zoude vinden." "Zoo.... ei!
Hoe weinig deze taak ook naar den smaak van Velasco was, begreep hij echter die niet te mogen verzuimen, ofschoon het hem naar zijn dom krijgsmansbegrip toescheen, dat twee verloopen Dominees en een verwaande papierbekladder juist zulk een groote aanwinst niet zouden zijn voor de Spaansche partij.
Vruchteloos waren al zijn nasporingen geweest: onbeantwoord waren al zijn nadere brieven aan Velasco gebleven. Hij besloot eindelijk het kind als het zijne op te voeden en bij voorbaat zelfs voor het zijne te laten doorgaan; terwijl hij, voor zijn vertrek uit Amsterdam, aan Bouke en Geertrui plechtig liet zweren, dat zij aan niemand de ware toedracht der zaak zouden bekend maken.
"Men moest eerst iets kunnen bewijzen," hernam Eugenio, wiens gelaat weder de gewone kalmte vertoonde. "Intusschen dank ik UEd. voor 't bericht." Na dit gesprek keerden zij naar de kamer van Don Louis. Zij vonden Joan reeds vertrokken. "Mag ik nu weten," zeide Velasco, naar Eugenio toetredende, "waar ons de klucht moet brengen, die wij spelen?"
Dona Agnès de Zuniga é Velasco, de gravin, is een dame, van wie ik alleen dit gebrek weet, dat ze de gunsten, die zij weet te verwerven, met ponden gouds laat betalen. Wat dona Maria de Guzman aangaat, zij kan doorgaan voor een voortreffelijk meisje en is het ideaal van haar vader. Regel u daarnaar.
Zoodra Velasco met den Graaf op het binnenplein gekeerd was, begon hij zich met de duurste eeden van alle medeplichtigheid aan het gepleegd verraad te verschoonen, zwoer, dat hij, in spijt van allen, den Graaf tegen alle geweld zoude beschermen, en bracht dezen vervolgens in een kamertje bij de poort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek