Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 oktober 2025
Schier tot razernij vervoerd over zulk een ongehoord bestaan, reed Falckestein de brug over en wierp zich met uitgetogen zwaard onder de moordenaars; doch zijn paard stortte doodelijk gewond neder, en hij ware het slachtoffer van de woede der Spanjaards geworden, ware niet Velasco, die hem gevolgd was, ijlings toegeschoten.
Eindelijk brak hij het stilzwijgen af en sprak den Graaf in dezer voege aan: "Don Diego de Velasco heeft voorzeker reeds afscheid van Uwe Genade genomen?" "Afscheid genomen?" zeide Falckestein verrast. Heeft hij Uwe Genade geen kennis van zijn vertrek gegeven?" "Het smart mij, dat hij ons verlaat," zeide Falckestein, die het antwoord op Eugenio's vraag wenschte te ontwijken.
De oorlog maakte hem en mijn vader tot vijanden: en de dood van dezen zou door een ongelukkig samentreffen kunnen zijn veroorzaakt: doch een moord!.... onmogelijk." "Lees de geschiedenissen van zijn tijd," zeide Eugenio met koelheid: "daar staat het gedrukt, hoe het lijk van Velasco door een bloeddorstigen en wraakgierigen overwinnaar mishandeld werd.
"Voor Uwe H. heb ik dat niet gezegd," zeide Spinola, ziende dat Ambrosius insgelijks vertrekken wilde: "UEd. mag de tijding gerust vernemen, welke wij met ons brengen." "En welke is die?" vroeg Velasco, hoogst nieuwsgierig. "Zijne Majesteit...." antwoordde Spinola, de schouders ophalende. "Is toch niet overleden," viel Grobbendonck in, met drift. "Is overleden," antwoordde Pekkius.
"Ik vrees, dat het op deze wijze kwalijk gelukken zal," zeide Magdalena, het hoofd schuddende, nadat hij zijn verhaal geëindigd had: "Velasco kan u niet redden: er is iemand anders hier, die daarvoor zorgt. Ik alleen ben in staat, u van dienst te zijn." "Gij?" zeide Falckestein, haar bedenkelijk en wantrouwend aanziende. "Welken invloed kunt gij op de Spaansche beulen uitoefenen?"
Op den avond van denzelfden dag, op welken Joan in Den Bosch was gekomen, zat de Grootmeester der artillerie, Don Louis de Velasco, met een ontrust gemoed een brief te herlezen, welke hij reeds meermalen met gemelijkheid had nedergeworpen.
"Dat was ook de meening van Velasco," zeide de Jezuïet: "doch de Amirant heeft er anders over gedacht. Lees slechts dit perkament, waaruit gij alle noodige opheldering zult ontvangen."
Zij ontkende stellig, dat haar voormalige minnaar immer getrouwd geweest ware, en haalde de brieven voor den dag, welke zij van hem ontvangen had. In den laatsten dier brieven wordt de redding van het kind des Graven van Falckestein opgegeven, juist gelijk het zooeven vermeld werd, en geeft Velasco meteen zijn oogmerk te kennen, om het weder aan zijn moeder te zenden.
"Hij wacht voor de deur," antwoordde Magdalena, terwijl zij de kinderen uit het bed haalde, die zich, nu wakker gemaakt, den vaak uit de oogen wreven. Intusschen had Magdalena de buitendeur geopend en denzelfden sergeant binnengelaten, die Bouke had laten gevangenzetten. Een groote, fraaie hond schoot te gelijk de deur in en sprong vroolijk om Velasco en de kinderen heen.
"Beproeven wij eerst het middel, dat Velasco ons heeft aangewezen," hernam Falckestein, die door de redenen van Magdalena kwalijk overtuigd werd: "wij zullen naderhand tot uwe bescherming de toevlucht nemen." "Zooals gij wilt," zeide Magdalena: "aan u, Graaf! heb ik geen verplichting, en het zal mij niet verweten worden, indien stijfhoofdigheid uw ondergang berokkent."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek