Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Fieken komt niet, Frits Sahlmann niet: die verd... 'k wou zeggen dat goddelooze Fransozentuig heeft alles hier in huis in de war gemaakt. Wat moet dat?" De vrouw van mijnheer den baljuw was een kleine goedaardige vrouw, een weinig zwak van persoon, doch daarbij niet gemelijk en steeds bereid, om in vriendelijkheid de wonderlijke invallen van den ouden heer te verdragen.
Hé!" herneemt hij eenige oogenblikken later: "Hij kan wel, maar Hij wil niet, omdat, och, goeje Hans, je weet wel, omdat ik verd...." Doch neen, dat woord wilde er niet uit; hoe meer hij geloofde dat het met hem zelf "naar den kuil ging," des te weeker werd ook de grond waarin het bitterst geloof sedert jaren was geworteld.
Beoosten dat eiland omgezeild zijnde, werden den 24sten October eenige booten, met den Schout-bij-nacht Van der Zaan aan het hoofd, naar het vasteland bij Verd aan wal gezonden, om versch water te halen. Ook van De Ruyters schip voer er een sloep naar land, gevoerd door Klaas Dirksz en waarin zich Engel de Ruyter en onze Pieter bevonden.
Als hij Vlissingen in zicht krijgt, heeft hij redenen om zich te verwonderen maar ook om zich te verheugen, want de oranje-blauw-witte vlag van den prins van Oranje wappert van den toren. "Wel verd....!" roept hij zijn eersten officier toe, "de Geuzen zijn in Vlissingen geland en hebben er bezit van genomen! Voor ons uit zeilen twee schepen met de Oranjevlag in top.
O ja, wat dat betreft, hebt gij wel eens gehoord van de gezouten zalm in Schotland?" Wij antwoordden allen toestemmend. »Och, gij begrijpt mij niet. Verd.... ik meen niet de doode gezouten zalm; ik meen levende gezouten zalm, in vijvers zwemmende, zoo vroolijk als alen, zoo hongerig als ratten."
Ik zette alle hens aan het werk. De admiraal zelf stond tot aan zijn hals in het water met al de anderen. »Verd..... admiraal," zeide ik, »niet wegkruipen." Wel, den volgenden dag zeilden wij, en zoo'n beest van een wind heb ik nog nooit bijgewoond, al ons tuig overboord, en wij bijna in de zeeën gesmoord. Een onzer sloepen woei uit de davits en was uit 't zicht vóór hij het water raakte.
"Wij zullen een heel eind beoosten Muiden zijn," zeide Lodewijk: "wij konden verd.... nergens ongelukkiger te land komen: wij zijn een half uur van alle bewoonde plaatsen af: en het wordt zoo donker, dat men niet zien kan welken weg men op moet."
»Hoera voor Oud-Engeland!" zeide Thompson. »De knaap, die dat schot gedaan heeft, krijgt morgen mijn oorlam." »Houd je b.k, verd..... Engelsche schurk," viel de tweede stuurman in, »of ik zal je voor goed den drank verleeren." »Ik denk niet, dat gij dit doen zult," zeide de Schot, »en als gij nog voor vriendschappelijken raad vatbaar zijt, zou ik het maar niet beproeven."
Het water was inderdaad onberispelijk. Mr. Skysail wees zoo goed en zorg daar eens voor. Zij moeten allen overboord." Zijn hoed opvattende, stond hij van tafel op, en op weg naar boven, zeide hij: »Bij nader inzien is het toch maar beter om de katten niet overboord te gooien; de zeilen hebben een dwaas bijgeloof ten opzichte van die beesten, het is verd.... ongelukkig.
"Boutje!" antwoordde Van der Hoogen, die in dit gezelschap zijn lievelingsterm charmant voor een minder onschuldigen scheen te moeten verwisselen, "het zwartje is zoo verd .... mooi." "Kinderachtig!" hernam de ander; "een reden te meer om geduld te hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek