United States or Malawi ? Vote for the TOP Country of the Week !
Voor niets zou hij nu misschien te laat thuiskomen en op den koop toe nog door iedereen worden uitgelachen. 't Was verschrikkelijk! O, die leelijke Martens, die .... En van boosheid gooide hij zijn mooien hoed op den grond en barstte in tranen uit. 't Kan den beste overkomen, dat hij eens gefopt wordt. Je moet maar denken: dat is eens, maar nooit weer!"
Waarom had hij haar niet met meer beslistheid zijn hof gemaakt, waarom had hij niet beproefd haar heelemaal in te pakken en een afspraak met haar te maken of tenminste 's gevraagd waar hij haar weer zou kunnen zien! Dat zou toch ieder ander gedaan hebben!.... Ba, nee! hij was toch eigenlijk een lummel! Ze had hem zeker achter zijn rug uitgelachen om zijn gereserveerdheid.
Een onderwijzer moet, om aangehoord te worden, om te maken dat men zijn gezag niet in twijfel trekt, prestige hebben, een goeden naam, zedelijke kracht, een zekere vrijheid. En sta u me toe dat ik u over droevige bizonderheden spreek. Ik heb hervormingen willen invoeren en ze hebben me uitgelachen.
De ceremoniemeester vloog in volle vaart op den lacher toe en verzocht hem dringend zich wat gepaster te gedragen. 'Dansen is een ernstige zaak, zeide hij, 'en volstrekt geen bezigheid om uit te lachen. Het is hier een deftig gezelschap, waar men niet zoo maar voor de grap danst. Ieder deed zijn best en niemand verlangde uitgelachen te worden. Dat is een grofheid.
't Was, of ieder op zijne beurt zeggen wou: "Praat maar toe, we lachen je uit, we doen toch onzen eigen zin. Denk je den baas over ons te spelen? Ha, ha, hi, hi! We geven niets om je!" Daar stond Ida, uitgelachen, bespot! Wat was ze verdrietig, teleurgesteld. En ze kon niets doen, ze wist niets. De tranen van spijt kwamen haar in de oogen.
Wij hadden den diepsten eerbied voor hem gekregen en achtten hem tot de grootste heldendaden in staat. En heel ver hadden we dat niet mis. Maar Pieter-neef hebben we den volgenden dag geducht uitgelachen, en dat had hij ook wel verdiend. Een Zaterdag, die voor Jan van der Vliet verdrietig begon en prettig eindigde.
"Ik mag ook best lijden," zeide Heynsz: "dat Zijne Excellentie er behouden af kome; maar toch! onze reputatie, van uw Heer papa en de mijne, zoude geweest zijn naar de maan, indien hij ware ontsnapt; bedenk eens, hoe zij konden hebben uitgelachen Monsieur Heynsz, als zij gehoord hadden, daarna, dat de man, dien hij zocht, gewoond had in zijn eigen huis en hij hem had laten echappeeren!... maar die Dokter blijft lang weg ... ha! hier is hij."
Moed behoort er toe, om, niet in ijdele zelfvergetelheid, maar in fiere zelfbewustheid voor zijn overtuiging uit te komen. En om Jezus' naam smaadheid te lijden, uitgelachen en bespot te worden en toch vol te houden in woord en gedrag dien naam te belijden dat is de hoogste, ja, eigenlijk de eenige moed.
Mijn potig uiterlijk, dat mijne zotte ziekte des te meer deed uitkomen, behoedde mij aan den anderen kant voor den smaad van hardop uitgelachen te worden; maar het sluiksche gegichel der ommestanders ontsnapte mij niet.
Maar ... hahaha! Ga voort, zeide Messala. Wat verder? Och, 't was een partijtje Arabieren, en wat Joden uit Jeruzalem. Dat was alles. Neen, Messala, zeide Cecilius. Drusus is bang om uitgelachen te worden, maar ik niet alzoo. Welnu, spreek gij dan. Wel, wij hielden den troep staande, en En vraagden of zij een weddenschap met ons wilden aangaan, viel Drusus zijn vriend lachend in de rede.