United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ook nu nog laat de voorname Turk, wanneer hij de lente op het land doorbrengt, gaarne onder een boom in de nabijheid zijner paarden-weide, eene tent opslaan, en ziet hij van daar vol genoegen uren lang naar het spelen, het vechten, en het springen zijner veulens en merriën. De Turken hebben zich evenmin als schoolmeesters en opvoeders der jeugd, hardvochtig of tijranniek getoond.

Zijn zoon stierf eenige maanden na hem, en zijn schoonzoon werd gouverneur, maar werd in 1887 vervangen door een Turk, Aboel Fath Khan, om echter weldra weer tot gouverneur te worden uitgeroepen.

De Turken zijn trotsch op hun Europeesche wijk, maar ik geef toch de voorkeur aan die andere straten, waar het licht maar half naar binnen valt en waar men, statig en kalm, in bonte kleederdracht een ouden Turk met langen, oud-testamentischen baard naar beneden ziet komen.

Deze Marinus, die vroeger dijkwerker was, was weergaloos trotsch en verwaand en teekende met Gaspard Turk, de verdediger van Gorkum, eene capitulatie, bij dewelke Turk, de monniken, poorters en soldaten, die binnen de vesting waren, vrijelijk zouden mogen uitgaan met den kogel in den mond, het musket op den schouder, met alles wat zij zouden kunnen dragen, uitgenomen de goedingen van kerken en kloosters, die aan de belegeraars moesten komen.

En goed was het, dat we die voorzorgen genomen hadden, want van een spijswagen geen spoor en aan geen enkel station waar we ophielden was iets anders te krijgen dan een zwart koffietje. Toen wij gereed waren begon onze Turk de vreemdste toebereidselen te maken. Zijn uniformjas had hij reeds lang uitgetrokken, maar daar bleef het nu niet bij.

Toen hij het plein afreed, herinnerde hij zich plotseling Caraman, daarom floot hij en onmiddellijk snelde Caraman naar zijn meester en troostte hem. Banovitch zoekt den Turk. Zoo reed Banovitch over velden en over bergen recht naar Kossovo met moed en blijheid, want zijn hond was hem zelfs nog dierbaarder dan zijn paard.

Ik werd hier verwelkomd door den heer Craemer, drogman aan het Consulaat, een echte Hollander, die de vriendelijkheid had aan de boot tegenwoordig te zijn. Hij werd vergezeld door een Turk Ibrahim effendi, kavasj van het consulaat, die een groot vriend van ons werd.

De Turk greep den echten molenaar en vroeg: "Waar is het geld, dat gij van mijn vrouw hebt afgenomen, jij oplichter?" De arme molenaar maakte het teeken des kruises en zei: "God beware me! Ik heb uw edele vrouw nooit gezien, nog veel minder heb ik ooit geld aan haar ontnomen."

In de eerste plaats moest men stijf rechtop zitten wegens al die koffers en manden en ten tweede werd ik ieder oogenblik opgeschrikt uit m'n lichten dommel door een dikken Turk, die mij blijkbaar een zacht kussen vond en telkens probeerde tegen mijn schouder te leunen. Gedurig moest ik hem dan eenige duwtjes geven, om hem tot de orde te roepen.

Hij steeg van zijn paard en haastig vroeg hij den Era, waar hij den dief verborgen had. De Era wees onverschillig naar den vluchtenden molenaar op de rots, waarop de Turk hem verzocht op zijn paard te willen passen, terwijl hij den oplichter zou gaan grijpen. Toen de Turk een goed eind den heuvel op was, borstelde onze Era zijn kleeren af, steeg vlug te paard en galoppeerde weg.