Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Zacht antwoordde Eleazar, niet aanziend den man, stroef-kijkend naar het voetenbeweeg in het opdrabbend water. "...Ja, 't is wel erg, wèl erg... Zoo hebben we allemaal wat, mot je maar denken mot je maar denken al is 't 'n slappe troost. 'k Ben zelf b
Hoog op het koor zit de gezegende Christus in stralend mozaïek, machtig, mystisch en majestueus. Ontelbaar zijn de pelgrims, die naar Monreale trekken om troost te zoeken in het aanschouwen van zijn aangezicht. Ontelbaar zijn de velen, die in verre landen naar hem smachten. De grond trilt onder de voeten van hem die dit Christusbeeld voor de eerste maal aanschouwt.
Nou, meneer, dan hoû ik me aanbevolen voor als u eens te-rug wil komen. Troost en medelijden doen altijd goed. Zij stak haar hand naar hem uit. Hij nam die half, daar hij er niet te ver in durfde gaan. Hierop boog hij tweemaal telkens op grooter afstand van Mathilde.
En als dan de even schoone kroon ontblaârt, Des winters stormen langs het dood Land vaart En stijft, maar dekt met hermelijn, de leden, Dan ligt het als die knaap, die sterven moet: 's Doods vreemd geluk in de oogen, in 't gemoed De troost van na veel leed verworven vrede.
Och, neen, 't is nevel, al omtrent me, en nevel maar. O nevelduisternis, bij nachte zien mijne oogen de duizend teekens nog, die 't ommegaan vertoogen des sterrenhemels! Gij, o nevelduisternis, en toogt mij niets van al daar hope of troost in is.
"Zal ik Machteld deze troost verwerven. Zal zij haar vader zien, o God! En zal ik die heilige zending volbrengen? Hoe blij klopt mij het hart! De gelukkigste mens op aarde zit voor uw voeten, o Priester. Wist gij, wat heilvol ogenblik wat zuivere vreugd uw woorden mij doen smaken. Ja, ik zal de keten als een kostelijk halssnoer, met dankbaarheid ontvangen.
Tevens echter wil ik, hoewel in geheim, u iets mededeelen wat ik eveneens ontdekte, en dat, zooal niet aanstonds de wond zal heelen die u geslagen werd, dan toch in 't eind u tot troost zal strekken. Eene heerlijke, eene schitterende toekomst wacht u nog, Iravati! Wat voor elke vrouw in gansch Hindostan het begeerlijkst lot mogt zijn, kan het uwe worden.
Zijn er dan niet altijd armelui geweest zoo as ik, die an de Diakenie kwammen, en van de Diakenie mosten eten en drinken, en bed en leger hebben, en begraven worden? Maar ik wou begraven worden van mijn, eigen, geld, en ik wou zeker weten dat ik van mijn, eigen, geld begraven zou worden; en dat was mijn grootste troost; en daarom droeg ik et vlak op me hart.
Herkoop uwe misdaad, Siska; er is nog één middel om u met God en met uwen vader te verzoenen. Ga tot hem, hij roept u stervende, maar geef acht! Indien hij deze wereld verlaat zonder de overtuiging van uw berouw en uwe bekeering, indien hij den geest geeft zonder troost, zonder vrede en zonder hoop voor u..... o, dan zal de vloek des Heeren u vervolgen tot na dit leven!»
Dat klinkt al vrij roomsch, zelfs ultramontaansch. En was hij niet aan 't twijfelen, stelde hij geen redelijk onderzoek naar de waarheid in, bestond er geen zielestrijd bij hem, die in 1630 schreef: Ziet, onze Joost Die zoekt, maar vindt geen troost?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek