Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Maar onze Trijn, ree van besluit als zij is, zette snel den emmer neer, keek de stadsdametjes strak aan, greep een punt van haar zwarte schort, en drukte die tegen háár neus. Daar wou mijn zuster Trijn mee te kennen geven: "En ik walg van uw bereukwaterde zakdoekjes".
Maar wat leelijke, gemeene slabbakken daar aan den weg staan. 'T is of ze staan te wachten!" Marten wees naar den wal waar de twee jongens stonden, die mij den weg in Rotterdam geleerd hadden. Ik keek om, en, zoodra ze mij zagen, riepen ze: "Kom-je, Huib? Kom-je? Trijn van de Floer Battensheul heeft naar je gevraagd?"
»'t Is wel opmerkelijk, Trijn!» zei de burgemeester met een ongeloovig gezicht, daar het geheele verhaal hem wat onwaarschijnlijk klonk. »Er is dezen nacht inbraak gepleegd, gevolgd door diefstal, Trijn. Vind-je het nu zelf niet wat heel vreemd, dat hier drie gouden tientjes onder de deur doorgeschoven worden?» »'t Is wèl kaseweel,» zei Kees hoofdschuddend. »Wonder kaseweel . Dat moet ik zeggen.»
Hij bemerkte mijn binnenkomst niet dadelijk, daar hij, diep gebukt, zijn schoenveter zat te strikken. Toen hij, nadat de strik gelegd was, zich ophief, klaar tot den minnaarsgang naar onze Trijn, ontdekte hij mij echter. Ik zeide: "Zij is uitgegaan, Kreel." Hij zeide niets; maar zijn wit gezicht werd even lichtrood, en daarna opnieuw wit. Hij bukte zich andermaal.
En wij zien in den lichtbundel de breede, korte gestalte van mijn kameraad Kreel verschijnen. Hij draait, zoekend, het hoofd naar rechts en naar links. "Fluit, zeun!" fluistert Trijn. Ik fluit. Dan staat Kreel met enkele groote stappen tusschen ons. Mijn zuster Trijn doet, zooals iemand doet, die een spook ziet. Zij keert zich om, en sluipt, ineengedoken, naar den uitgang van Kreels erf.
Maar op den eersten Zondagavond, die volgde, trachtte mijn vader het opnieuw in te leiden, door met geveinsde onwetendheid aan moeder te vragen, waar zij ook weer "de spreekuren van den directeur" geborgen had. De vraag mijns vaders werd echter, noodlottigerwijs, gekruist door de gelijktijdige mededeeling mijner zuster Trijn, dat zij naar haar vriendin moest. Zij stond op.
Thans andermaal loopt het raderwerk van den arbeid een dag lang traag, hoewel het bij ons in het eendengedoe nooit geheel stopstaat. Mijn zuster Trijn heeft een lijdzame natuur. Denkt niet, dat iemand haar heeft hooren morren, omdat aan dezen Zondag het kermisgenoegen van den voorafgaanden ontbrak.
Zij zit op den kant van den regenbak, met de bloote armen uit de korte borstrokmouwen, vanwege de namiddag-hitte. Zij lacht tegen mij. Dat doet zij meestal, als ik thuiskom. Mijn zuster Trijn houdt van mij. Ik laat haar den brief uit mijn pet nemen. Mijn zuster leest den brief. Zij werpt hem op den grond. Zij springt van den regenbak; dan schopt zij tegen den brief.
Casueel, bedoelde Kees. Doch Trijn begon te schreien. Zij was vrij wat schranderder dan haar echtvriend, en doorzag veel beter dan hij de treurige gevolgen, die deze zaak voor hen kon hebben. »Zoek goed, hoor Tip. Me dunkt, dat we hier meer zullen vinden, dan we ons voorgesteld hebben.» »Hier vind ik een klein doosje, burgemeester, weggestopt achter een stapeltje kleêren. Wil u het openen?»
Voorts merkte mijn vader op, dat hij, goddank, voor Trijn nog te eten had, "bijaldien" zij den knaap dan toch niet wou. Ik verklaarde, dat ik wat "aan den loop" ging. "Aan den loop" zijnde, staarde ik droomerig op naar de volle maan. En weldra geloofde ik vast, dat de maan haar breeden mond tegen mij bewoog, en mij mijn taak toemurmelde. Dientengevolge begaf ik mij tot mijn kameraad Kreel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek