Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Die woorden waren met zulke diepe droefheid uitgesproken, dat Geert zich gansch ontroerd bevond en zijne losse taal verliet om ernstiger woorden te spreken: hij vatte de hand van zijnen ongelukkigen makker en vroeg bijna met tranen in de oogen: "Sus, mijn vriend, wat is het, jongen? Gij ziet er uit, alsof gij gingt sterven. Is Trees dood?" "Neen, neen, dat is het niet, Geert.
"Trees ... hoeveel hebt g' er afgenomen?... Met trillende stem bekende ze vijffrank verteerd te hebben ... Er moest meer zijn, meer ... zei Geerten weer, hardnekkig ... Dan, na kort bedenken, brusk: Van wanneer hebt ge 't geld in huis?... Toen vertelde ze met kort-uitgestooten woorden, nog bangelijk ...
Vlug bukkend raapte Geerten ze op met grijp-grage hand ... Hier was geld!... geld!... Er was meer!... Er moest meer zijn ... Zooveel was er nooit in huis, kon er niet in huis zijn na drie dagen verlet van hem ... en Trees was al sedert acht dagen niet meer gaan leuren ... De stinkende lompen onder de trap, bleven het huis verpesten, werden niet verkocht.
Op de teenen schoof Geerten naar de kleine in eik-geschilderde kast, die in de donkerte van een hoek, achter 't bed, scheen weg te kruipen, zette de lamp op het blad, trok een schuif open, en zocht ... 't Sloeg elf uren ... "Trees zal gaan komen," dacht hij.
"Vrienden," sprak de oude bazin, "stelt u nu maar op uw gemak en doet alsof gij te huis waart. Wij hebben allen ons werk: ik moet koken, bijna den geheelen dag; onze Trees, daar, moet mij helpen en de koeien in den stal verzorgen; onze Beth, welke gij straks zult zien, moet op de zotten letten; mijn man en mijne twee zonen zijn aan den veldarbeid.
Geerten stond al in de donkere gang, waar dreef een doffe huislucht, en de benauwende geur van schimmelende lompen onder 't bouwvallige zoldertrapken opgestapeld ... "Salut en den kost zulle! 'k Ga naar vader" ... en zich plots herinnerend ... "en haalt uwen wasch binnen!..." "Ge komt van nacht zeker weer niet naar huis ..." schimpte Trees hem nog achterna ...
Het onvoorziene geweld deed Trees tot bezinning komen, ontnuchterde haar. Nu eerst verstond ze goed wat Geerten begeerde, en n
... o Die zouden staan kijken, wanneer Geerten, de Vijg, de Hoorndrager, hen concurrentie zou aandoen met zijn motorbootje ... Duivelsche pret lichtte in zijn blik wanneer hij daaraan peinsde. Het geld, dat hij van Trees afperste en het zijne, scheen niet aan te groeien: ze konden toch niet leven van den hemelschen dauw!
Drie dagen reeds liep hij rond met de zekerheid dat vader geen duit had nagelaten. Met Nieuwjaarsdag zegde Trees, dat ze niets gevonden had, ondanks heur lange zoeken en Sophie, zijn zuster, had schertsend gelachen toen hij naar geld vroeg. "Waar zou vader de centjes vandaan gehaald hebben! Had ze hem niet moeten onderhouden sedert moeders dood?" Toch was Geerten niet heelemaal overtuigd.
Allemaal centen weggesmeten, meende hij, en liet Trees betijen zonder naar heur om te zien, tot ze eindelijk vertrok na lang zoeken in eene half uit-de kast hangende lade, om heuren paternoster te vinden ... "Zijt gij nog thuis, straks, wanneer ik terugkom?" vraagde ze ... "'k Weet niet ... 't Gaat u niet aan ... Salut! en den wind ván achteren!..."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek