Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Gelieft intusschen u niet te verwijderen, aangezien uwe tegenwoodigheid mij noodig kan zijn.... De leden van mijnen bijzonderen raad volgen mij!" Hij bood zijnen arm aan Willem van Normandië, stapte door eene zuilengang en trad in eene zaal waar eenige zetels rondom eene breede tafel geschikt stonden.
Koenraad trad binnen; ik vertelde hem onzen nachtelijken tocht, en daar de wanden geopend waren, kon hij nog een gedeelte zien van dit verdronken land.
"Gij ziet, Signor Rinaldo!" zeide Barbanera, in 't Italiaansch, "dat ik aan onze afspraak getrouw ben." Deze weinige woorden verbraken de bezwering en gaven den Ridder al zijn veerkracht terug. Hij wierp de deur achter zich dicht en trad met forschen stap naar de tafel: "bedrieger!" riep hij, "gij zijt het dan, die het verderf van den doorluchtigen Graaf beoogt?"
Een poosje bleef hij met een onrustig hart buiten staan, wierp nu en dan een blik naar de deur, in de hoop dat zij berouw krijgen en naar hem toe zou komen, maar zij kwam niet. Toen begon hij te denken, of hij ook ongelijk kon hebben. Het was een harde strijd on de eerste pogingen tot toenadering te doen, doch hij vermande zich en trad de school binnen.
Onverschrokken trad Stephenson met zijn brandend licht de mijn binnen en liep door tot te midden van de opgehoopte gassen. En zie de proef gelukte volkomen. De vlam groeide eerst een weinig, begon toen te flikkeren en ging daarna uit. Maar er kwam geen ontploffing. Verheugd keerde Stephenson van de gevaarlijke plaats terug, stak zijne lamp opnieuw aan, en trad nogmaals de mijn binnen.
Hostein hield hem tegen, bracht hem in een rijtuig en hij.... hij liet alles met zich doen; zijn wilskracht was verlamd. Zonder dat hij ’t eigentlijk zelf wist, hoe, kwam hij thuis; de tooneelknecht bracht hem de trap op naar zijn woning en verliet hem voor zijn deur met een „van harte ’t beste meheer Walten!” Bevend en wankelend als een dronken mensch trad hij binnen.
Naauwelijks was hij gereed, of zijn vader, die het middageten bereid had, trad binnen. De eerlijke man ontstelde zigtbaar, toen hij al dat geld ontwaarde. "Jongen!" riep hij uit, en zijne stem beefde, "gij hebt dat geld toch niet gestolen?" "God beware mij!" antwoordde Dirk. "Een vogeltje heeft mij daaraan geholpen; of liever, God heeft het mij door middel van een vogeltje geschonken."
"Nu, ik moet je zeggen," hernam Anna, "dat ik hier en overal slaap als een roos...." "Waar heb jelui het toch over?" vroeg Stipan, die uit de zijkamer trad en zich tot zijn vrouw wendde. Uit dien toon maakten Anna en Kitty op, dat een verzoening tot stand was gekomen.
"De rekening!" riep hij en trad de belendende zaal binnen, waar hij een bekend officier aantrof, met wien hij zich terstond in een gesprek over een bekende tooneelspeelster en haar minnaar verdiepte. Dit gesprek was voor Stipan een verlichting en ontspanning na het onderhoud met Lewin, die hem altijd tot een te groote geestelijke inspanning uitlokte.
Scrooge trad schoorvoetend binnen en liet het hoofd voor dezen Geest hangen. Hij was niet meer de norsche Scrooge die hij geweest was, en hoewel de oogen van den Geest helder en vriendelijk waren, wilde hij hun blik toch liever niet ontmoeten. "Ik ben de Geest van het Kerstfeest van heden," zei de Geest. "Bekijk me maar es goed!" Scrooge deed zulks eerbiedig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek