Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Dit vormde voor de meeste commandanten vrij aardige inkomsten, maar leidde natuurlijk tot vele misbruiken. Als Tolstoi bij het opmaken der rekeningen een overschot in geld ontdekte, boekte hij dit op de ontvangst, d.w.z. hij weigerde het. Natuurlijk wekte deze handelwijze het misnoegen der andere commandanten. Generaal Krizjanowski liet hem roepen en gaf hem daarover eene berisping.
Löwenfeld laat Tolstoi het volgende van deze gebeurtenis vertellen: "Ik vond het heel prettig op het land met tante Tatjana. maar een onbestemde dorst naar wetenschap maakte zich weer van mij meester. Het was in 1848; ik was nog in 't geheel niet besloten wat ik zou doen.
Wij hebben geen zekere aanwijzingen, welke meening Tolstoi had over Droezjinin's vertaling van King Lear, maar in een' brief, dien wij hieronder citeeren, van Botkin aan Droezjinin, kan men zien, dat de vertaling Tolstoi beviel: "Welk succes uw Koning Lear ook moge hebben," schrijft Botkin, "voor mij is de vertaling ongetwijfeld geslaagd.
Van Tolstoi heb ik een aangenaam bezoek gehad, en vriendschappelijk zijn wij gescheiden. Mij dunkt dat er tusschen ons geen misverstand kan bestaan, daar wij elkander duidelijk begrijpen en inzien, dat een intiem samengaan voor ons onmogelijk is. Wij zijn van te verschillende klei gemaakt." In Augustus reisde Tolstoi andermaal naar Moskou, waar hij den herfst doorbracht.
Alles wat het bezat aan intellectueele en vooruitstrevende personen nam deel aan de ingrijpende gebeurtenissen, en een van de eersten was natuurlijk Leo Tolstoi.
Tevens gaf hij den wensch te kennen, niet te duelleeren zooals schrijvers dat gewoonlijk doen, d.w.z. dat twee schrijvers een' derden en ook pistolen meenemen, en dat alles eindigt met champagne, maar dat hij een ernstig duel verlangde. Daarom verzocht hij Toerghenjeff gewapend in het bosch van Bogoeslaff te komen. Tolstoi ging niet slapen, maar bleef den geheelen nacht wachten.
De reis naar Rome stelde Tolstoi tot den herfst uit; maar in de lente ging hij uit Parijs rechtstreeks naar Genève, vanwaar hij zijne tante onder anderen schrijft: "Ik heb anderhalve maand te Parijs doorgebracht, en wel zoo aangenaam, dat ik dagelijks tot mij zelven gezegd heb goed gedaan te hebben door in den vreemde te gaan.
Tolstoi had een zoon, Iwan Petrowitsch, president van de rechtbank, die tegelijkertijd met hem in de gevangenis werd gezet, waar hij spoedig na zijn vader overleed.
Wees zoo goed mij alles te schrijven van Sergius, Maschinka en van de studenten, die ik laat groeten." En nu viel er, juist in den tijd dat Tolstoi van huis was, in de scholen te Jasnaja Paljana iets voor, dat niemand had kunnen verwachten.
"'Waarin? vroeg Liza, het toenmalige voorwerp mijner liefde. "Tolstoi vervolgde zonder zijn nichtje een antwoord waardig te keuren: "'Schrijf nu. "'Maar oompje, wat moeten wij schrijven? hield Liza aan. "'Luister dan, ik zal je een onderwerp opgeven. "'Wat opgeven? kon Liza niet nalaten te zeggen. "'Een onderwerp, vervolgde Tolstoi gewichtig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek