Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
De landeigenaar, die deze uitspraak niet in overeenstemming met de wet vond, voegde hier nog aan toe: "Ik ben overtuigd dat het vredegerecht, steeds geneigd het lot van de boeren te verbeteren, niet zal dulden dat deze verbeteringen zullen geschieden langs den weg, door den vrederechter graaf Tolstoi aangewezen."
Daar hield zich in dien tijd de Tsarewitsch Alexei met zijne vriendin Eufrosyne verborgen. Met behulp van die vrouw gelukte het Tolstoi, door ruwe bedreigingen en valsche beloften, den Tsarewitsch te bewegen naar Rusland terug te keeren.
Hoe en wanneer Tolstoi examen deed is niet bekend, maar het is zeker dat het ditmaal beter ging, want wij lezen aan den voet van het verzoekschrift: Tolstoi toelaten tot de universiteit, als student voor eigen kosten, in de afdeeling Arabisch-Turksche spraakleer. Zoo kwam Leo Tolstoi dus aan de universiteit.
Chesterton zegt het zoo goed: ik dacht aan al wat edel is in Tolstoi, aan zijne vreugde in eenvoudige zaken, vooral in eenvoudig medelijden, in de werkelijkheid der aarde, in den eerbied voor de armen, in de waardigheid van den gebogen rug.
In Februari van het jaar 1860 wendde Fet zich schriftelijk tot Tolstoi om hem raad te vragen in zake den aankoop van een stuk grond en om inlichtingen den landbouw betreffende. Tolstoi antwoordde hem uitvoerig, juichte zijn plan zeer toe, beloofde hem te zullen helpen en wees hem verschillende stukken grond aan.
Obolenski deelde mij onlangs mede, dat op de bank waar Tolstoi gewoonlijk zat, de naam "graaf L. N. Tolstoi" gevonden was, die er waarschijnlijk door hem zelf met een mesje of met den nagel was ingekrast.
In andere, minderwaardige papieren lezen wij van Mimi en haar dochter Katjenka, "zoo iets van een eerste liefde". Onder den naam Mimi vinden wij de gouvernante van de buren, onder Katjenka een pleegkind der familie terug, door Tolstoi beschreven als Doenjetschka Tjemjeschewa. Van deze Doenjetschka vertelt Tolstoi in zijne herinneringen:
En sedert dien tijd," vervolgde gravin Tolstoi met een lachje, waaruit bleek, dat zij zich deze gebeurtenis met genoegen herinnerde, "sedert dien tijd heb ik nooit begrepen, hoe ik toen toch de beteekenis van die letters heb geraden. Het moet wel waar zijn, dat gelijkgestemde zielen klinken in denzelfden toon, evenals gelijkgestemde snaren."
Wij laten hier nog een paar losse herinneringen volgen, die ons ook door Tolstoi zijn verstrekt, maar die, evenals het grootste gedeelte der herinneringen uit zijn kinderjaren, niet in chronologische volgorde geplaatst kunnen worden. Toch zou het jammer zijn, ze niet te plaatsen, daar zij ons helpen het beeld van Leo Tolstoi's kinderjaren te voltooien.
"Ik herinner mij," vertelde Tolstoi, "dat wij, toen vader nog leefde, in 't begin van ons verblijf te Moskou, een paar prachtige vurige paarden hadden. "Mitka Kopiloff was onze koetsier en tevens vaders rijknecht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek