Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Prins Obolenski, die aan het hoofd staat van dezen uitgebreiden tak van dienst, is een man van karakter en energie, en daarbij van onkrenkbare eerlijkheid; zijn ijver en waakzaamheid hebben een einde gemaakt aan de schandelijke misbruiken, waarover door zoovele reizigers is geklaagd.
Doch met den hem eigen tact, gevoegd bij eene oprechte goedhartigheid, noemde hij verschillende postjes op en bood zijne diensten aan. Blijkbaar is Dmitri noch over Obolenski, noch over Tanjejeff voldaan geweest; althans hij verliet Petersburg, zonder hier gediend te hebben.
Obolenski deelde mij onlangs mede, dat op de bank waar Tolstoi gewoonlijk zat, de naam "graaf L. N. Tolstoi" gevonden was, die er waarschijnlijk door hem zelf met een mesje of met den nagel was ingekrast.
"Bij de voortzetting van het gesprek, dat nog wel een uur duurde, verloor graaf Tolstoi geen oogenblik zijn geduld en bleef hij steeds welwillend. De halsstarrigheid van de boeren ontlokte hem niet één ruw woord." Vorst Dmitri Dmitrijewitsch Obolenski vertelt ons nog eene herinnering van een feestdiner, waarbij Tolstoi zijn buurman was.
Obolenski stak met zijn bajonet naar de borst van zijn paard, en Kakhofski velde het met een pistoolschot. Deze laatste, die erg opgewonden was en die zich sterk gemaakt had den keizer te dooden, dacht dat hij nog al vast in zijn schoenen stond; maar toen hij nòg eens geschoten had en kolonel Sturler gedood, kwam zijn hart boven.
Het is licht te begrijpen dat zich in de dompige hoofden der boeren de onzinnigste voorstellingen vormden." Obolenski vertelt van deze gebeurtenis nog eenige belangrijke bijzonderheden.
De rechtsgeleerde heeft mij dat half lachend verhaald. "Obolenski was een man met aristocratische manieren, voorkomend doch eerzuchtig. 'Eerst kende ik hem niet; maar toen ik wist wie hij was, poogde ik hem op zijn gemak te zetten, stelde hem aan de gasten voor en verzocht hem zijn jas uit te trekken. Het bleek echter, dat hij geen andere jas daaronder droeg. Dat vond hij overbodig.
"Mogelijk heeft de verhouding der ambtenaren tot hem, en vooral hunne wijze van werken Dmitri niet aangestaan; zooveel is zeker: hij is niet in de 2de Afdeeling gebleven. Te Petersburg had mijn broeder geen enkelen bekende, behalve den rechtsgeleerde D. A. Obolenski, die gedurende ons verblijf te Kazan daar advocaat was. Dezen Obolenski ging Dmitri op zijne buitenplaats bezoeken.
Hij ging zitten en wendde zich, zonder zich aan de tegenwoordigheid der gasten te storen, tot Obolenski met dezelfde vraag, als tot Tanjejeff: "Waar kan ik het best dienen, om nuttig te zijn?" "Obolenski, met zijne eigen inzichten van den dienst, die voor hem slechts het middel was om zijne eerzucht te bevredigen, had waarschijnlijk nooit zulk eene vraag te beantwoorden gehad.
De stichters, onsterfelijker nagedachtenisse, waren, voor de Zuidelijke vertakking der vereeniging, Pestel, inmiddels tot kolonel bevorderd, en de Mouravieff's, ook officieren; voor het Noorden waren het Rylejew, de Bestousheff's, prins Obolenski en sommige anderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek