Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Bevalt je je werkkring niet meer, verveel je je daar op zoo een dorp? Ach, het is nu juist niet amuzant, maar ik schik er mij heel goed. Den Haag verveelt ook op den duur. Heb je dus heusch niets? Is er niets wat je hindert....? Ach moeder, waar zit je toch zoo over te tobben; ik heb heusch niets. En ik ben zoo gezond als een visch. Nu des te beter, mijn jongen....
't Is niet waar, dat ze hem 'n paar jaar later onder hartelyk welkom! bekleed met de toga virilis, omdat-i nu verstand heeft van kegelsneden, en na veel tobben in-staat is 'n bladzy te vertalen uit Virgilius of Homerus... by-voorkeur altyd die eene!
Toen zij thuiskwamen, viel Kadzutoyo spoedig in slaap; maar zijn onderhoorige ging, nadat hij had liggen tobben over den moord op het schoone meisje, naar de ouders van zijn heer en vertelde hun de geheele treurige geschiedenis. De vader van Kadzutoyo was woedend van drift, toen hij het droevige verhaal hoorde.
Sinds dien brief van Jacoba, geloofde ik in je, August, geheel en al; want je hebt woord gehouden; en als je wel eens aan 't tobben raakte, waarschijnlijk in navolging van dien ouden heer, dan sloot ons gesprek toch met de zoete verklaring; dat mijn August niets deed wat onverstandig was." Helmond voelt weer dat pijnlijk hoofdkloppen.
Want in de weekdagen, al klaagde ze nooit, al was ze altijd-weer enkel maar dol-blij als Bernard kwam, hij merkte toch dikwijls aan kleinigheden wat ze weer te tobben had gehad met haar moeder.
Hij liep er voortdurend over te tobben, en verweet het zich, dat hij niet zelf de zaken behartigd had. 't Hielp niet wat zijn moeder ook zei, niet eens hielp het, dat de arbeiders zelf hem verzekerden, dat ze hem niet het minst te verwijten hadden en hem dringend verzochten hun president te willen blijven. Peter kon dat geld maar niet vergeten wat hij met zooveel vreugde had zien vermeerderen.
Maar hij was opgestaan, had haar beide handen gereikt en, hoofdschuddend, als over de dwaasheid van den mensch, sprak hij thans, met zijn smartelijksten glimlach: Hoe gek om zoo te tobben, nietwaar, te tobben om niets? Ik had het niet moeten doen: ik heb je er misschien wat treurig meê gemaakt ... heb ik? Neen, sprak zij, zacht glimlachend, haar hoofdje schuddend. Neen, heusch niet ...
Ben ik dat alles voor je geweest, Jo?" vroeg zij bescheiden en ernstig. "O Bets, zooveel, zooveel!" en Jo legde haar hoofd op het kussen naast haar zusje. "Dan behoef ik niet meer te tobben, dat mijn leven nutteloos is geweest.
Dat was nu wel niet heel wijs van me, maar ik bleef aan het tobben, totdat er een oud man binnenkwam met een briefje voor enkele dingen. Hij ging dicht bij me zitten en ik sprak hem eens toe, want hij zag er zoo arm en vermoeid en bezorgd uit. "Heb je zoons in 't leger?" vroeg ik, want het briefje, dat hij bracht, was niet voor mij.
En de garen- en lintwinkel op de Leidsche straat hing vol met Oranje lint! Maar die werd binnen een half uur al leeg verkocht! Eindelijk is het dan toch Oranjeboven!" »Ei kom," zei mijnheer Vermaat, »ik kan het nog maar slecht gelooven." En hij stond op, om naar zijn kantoor te gaan; want na lang tobben had hij eindelijk een baantje gevonden, dat redelijk wel betaald werd. »Niet gelóóven?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek