Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Wat zette Tink een vroom gelaat toen het bedoelde punt in discussie gebracht, ook hém tot spreken noopte. "Men zou allicht denken dat ik er belang bij had," verklaarde hij, schreeuwende, opdat vader Tuinbloem toch geen woord zou verliezen, "en daarom wilde ik liefst buiten de zaak blijven.
Door onvoorzichtigheid van een der knechts was er in de smederij van Mr. Tink brand ontstaan. De kerkklok had het tweede uur na middernacht doen hooren. Alles was te bed, want nachtwachts hielden ze er te G. niet op na, dat was te kostbaar!! en, van een torenwachter hadden ze in de stad wel eens hooren spreken.
Tink voegde zich nu bij de vrije boeren, en, na een intiem gesprek over de schoonheid hunner gewassen, landerijen en beesten, vraagde hij eindelijk: of ze ook, zooals de andere raadsleden, op zijn zoon Willem, als Scheltings opvolger, bij den schoolopziener wilden aangedrongen hebben, er bijvoegende, dat hij voor eene oproeping en een vergelijkend examen was, maar dat er, indien al de heeren het wilden, ook wel dispensatie van 't examen kon verzocht worden, met toestemming van den minister van Binnenlandsche Zaken.
Baas Tink proviandeerde zijn dikken gevel, kuchte weer eenige malen en hernam toen: "Ja vriend, de raad der gemeente heeft mij dan ook uitgenoodigd om u.... in uw belang, weet je, tot bevordering der rust op uw vergevorderden leeftijd...." Tink kuchte alweer; misschien dat hem de snuif in de keel kwam: "een eervolle rust.... weet je.... aan te bieden."
't Gelaat van baas Tink stond in een heilige! plooi toen hij die laatste woorden uitte, en nog sterker groefden zich die plooien van "dierbaarheid," toen hij den schoolmeester het volgende deed hooren: "Niet alleen ik, meester, maar de geheele gemeente voelt medelijden met den verlaten staat, waarin gij na zooveel verliezen moet voortleven.
Wat er in het dorp gepraat werd, daarvan vernam de schoolmeester niets, omdat hij een vasten stelregel had van nimmer naar "praatjes" te luisteren; maar, dewijl hij op handslag de belofte van geheimhouding ontvangen had, vertrouwde hij zich aan de rechtschapenheid des beroofden, verzekerde wederkeerig niet te zullen rusten voordat hij de schuld des zoons had afgedaan, en, al zou het hem ook zwaar vallen, gaf hij, op de gezegde belofte van stilzwijgendheid, aan Tink een schriftelijke schuldbekentenis van elfhonderd gulden, om die zoo spoedig mogelijk, bij gedeelten, te voldoen.
De heeren, die uitgenoodigd werden om den heer Schelting van het besluit des raads "kieschheidshalve bij monde," voorloopig kennis te geven, waren Tink, de wethouder, en Van Boom, lid van den gemeenteraad.
Tink met een zeer bijzonder luide stem "maar iemand die telkens in slaap valt, en de kinderen in plaats van goed, alles verkeerd onderwijst, hij mag het is mijn zedelijke overtuiging niet langer met die schoone betrekking bezwaard blijven.
Buiten was het koud, en de mannen die dronken en rookten, stonden of zaten om de groote kachel. In weerwil dat meester Tink zooals wij reeds vroeger aanmerkten niet onder de vrijgevigen kon geteld worden, scheen hij toch dien avond de gastheer te zijn. Jenever en bier zijn goedkoop, en de smid was al te gelukkig dan dat hij den bezoekers een dronk zou hebben geweigerd. Gelukkig?
"Atjuus," zei Tink, en schudde de hand van het raadslid; en het raadslid zei ook: "Atjuus," en ging zijn weg. Mr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek