United States or South Georgia and the South Sandwich Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Waar drommel kan vaderlief toch zoolang blijven," zeide juffrouw Cratchit. "En je broertje, kleine Tim; en je zuster Martha was op geen half uur na zoo laat verleden jaar Kerstmis." "Daar is Martha al, moeder!" riepen de twee jonge Cratchits. "O, d'r is zoo'n groote gans, Martha!"
En zoo verstopte Martha zich, en binnen kwam kleine Bob, de vader met minstens drie voet bouffante behalve nog de franje, voor zich uit bengelend en zijn kale kleêren gestopt en geborsteld, om er feestelijk uit te zien, met kleine Tim op zijn schouder. Die arme kleine Tim, hij droeg een krukje en zijne ledematen werden rechtgehouden door een ijzeren beugel!
"En hoe heeft kleine Tim zich gehouden?" vroeg juffrouw Cratchit, toen ze Bob geplaagd had met zijne lichtgeloovigheid en Bob zijne dochter naar hartelust gepakt had. "Als goud en nog beter," zeide Bob. "Ik weet niet hoe het komt, maar hij wordt zoo nadenkend, omdat hij zooveel alleen zit, en dan bedenkt-ie de vreemdste dingen die je maar verzinnen kunt.
En anders, al beitelt ge ook het Soli Deo gloria in den gevel uwer woning uit, dan is dien Koning te krenken u nog altoos liever van nature, dan dat ge zijn glorie verhoogen zoudt. Strijd den goeden strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen. I Tim. 6:12.
't Moest al een flinke schutter geweest zijn, die een schot zoo snel uit zijn geweer had kunnen krijgen. "Ik zal hem naar Bob Cratchit sturen!" fluisterde Scrooge, zich in de handen wrijvend en innerlijk lachend. "Hij zal niet weten wie hem stuurt. Hij is net tweemaal zoo dik als kleine Tim!"
"En ik weet ook zeker," zei Bob, "ik weet ook zeker, dat als we er aan denken hoe geduldig en zacht hij was, al was hij nog maar een heel klein kind, dat wij niet licht met elkaar zullen kibbelen en terwijl we het doen kleine Tim vergeten." "Nee, nooit, vader!" riepen allen weder uit. "Nu ik dat weet, ben ik heel gelukkig," zei kleine Bob.
Zijt gij het?" riep Kin-Fo uit, op een toon die onmogelijk weer te geven zou zijn. Maar neen! er was geen vergissing mogelijk. Het was Wang, de philosoof! Het waren Yin-Pang, Houal, Pao-Shen, Tim, zijne vrienden uit Kanton, dezelfden die hij twee maanden geleden onthaald had op het bloemenschip op de Paarlen-rivier, de vrienden zijner jeugd, de gezellen van zijn ongehuwden staat!
Het was niet om wat hij voor ons zou kunnen doen, dat ik zoo prettig vond wat hij zei. Het was of hij onzen kleinen Tim gekend had en hij met ons meevoelde." "Ja, hij schijnt een goed hart te hebben!" zei juffrouw Cratchit. "Dat zou je nog zekerder gelooven als je hem zag en met hem sprak. 't Zou me niks verwonderen, en onthou es wat ik je zeg, als hij Pieter een betere betrekking bezorgde."
Woord Van De Dag