Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Haar dochtertje kostte haar tien sous. 't Was in dezen tijd, dat zij de Thénardier's minder geregeld begon te betalen. Een oude vrouw, die 's avonds, wanneer zij te huis kwam, haar kaars aanstak, leerde haar de kunst om in armoede te leven. Na het "van weinig te leven," volgt het, "van niets te leven." 't Zijn twee kamers, de eerste is donker, de tweede is pikzwart.
Moeder Thénardier maakte haar dochtertjes los, nam ze van den talter en zeide: "Speelt met u drieën." Kinderen worden spoedig vertrouwelijk met elkander, en na verloop van een minuut speelden de kleine Thénardier's met het vreemde meisje, en vermaakten zich met kuilen in de aarde te krabben. Een onuitsprekelijk pleizier!
't Was een afgrijselijke glimlach. Een bloedachtig speeksel bevlekte de hoeken harer lippen, en in haar mond had zij een donkere opening. De voortanden waren er uitgetrokken. Zij zond de veertig francs naar Montfermeil. 't Was overigens slechts een list van de Thénardier's geweest om geld te krijgen. Cosette was niet ziek. Fantine wierp haar spiegel uit het venster.
Men heeft de Thénardier's in ons verhaal tot hiertoe van ter zijde gezien; het oogenblik is gekomen om dit paar van alle kanten te beschouwen. Thénardier was over de vijftig jaren; zijne vrouw had bijna haar veertigste bereikt, dat het vijftigste der vrouw is, zoodat man en vrouw in ouderdom tegen elkander opwogen.
Dit was de schrik van het arme wezen, 't welk de lezer wel niet vergeten zal hebben, de kleine Cosette. Men herinnert zich, dat Cosette den Thénardier's op tweeërlei wijze nuttig was: zij lieten zich door de moeder betalen en door het kind bedienen. Toen de moeder geheel ophield te betalen men heeft de reden ervan in de vorige hoofdstukken gelezen behielden de Thénardier's evenwel Cosette.
Ach, Cosette, mijn engeltje, wat zal van haar worden; arm schaap? Ik zal u zeggen, deze Thénardier's zijn boeren, herbergiers, die hebben niet de minste toegevendheid. Zij willen volstrekt geld hebben. Zet mij niet in de gevangenis.
Zij kocht een gebreid onderrokje en zond het aan de Thénardier's. Dat onderrokje maakte de Thénardier's verwoed. Zij wilden geld hebben. Het rokje gaven zij aan Eponine. De arme leeuwerik moest bibberen als vroeger. Fantine dacht: Mijn kind lijdt geen koude meer. Ik heb het van mijn haar gekleed. Zij zette een mutsje op, dat haar geschoren kruin bedekte, en waarmede zij nog schoon was.
Zij huurde een kamertje en kocht eenig huisraad op crediet, om het van haar toekomstig loon te betalen; een overblijfsel van haar eenigszins ongeregelde gewoonten. Wijl zij niet kon zeggen, dat zij getrouwd was, wachtte zij zich, zooals wij reeds aangeduid hebben, van haar dochtertje te spreken. In den beginne, gelijk gezegd is, betaalde zij prompt de Thénardier's.
In de eerste dagen hadden de Thénardier's in hun wrevel veel gebabbeld. De verdwijning van de Leeuwerik had opzien in 't dorp verwekt. Onverwijld kwamen er verschillende lezingen van de zaak in omloop, dat deze eindelijk een kinderroof werd. Hiervan was een nota aan de politie het gevolg.
Niemand kende hem; en wijl Cosette geen lompen meer droeg, herkenden velen haar niet. Cosette ging heen. Met wien? waarheen? dit wist zij niet. Al wat zij begreep was, dat zij Thénardier's kroeg verliet. Niemand had er aan gedacht haar vaarwel te zeggen, evenmin als zij om van iemand afscheid te nemen. Zij verliet dat huis, gehaat en hatende.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek