Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Van Guntheim, die, na mevrouw Van Tal met de dames tot aan haar woning te hebben vergezeld, te huis is gekomen, zit, half liggende in den grooten voltaire, en schijnt in gepeins verloren, althans het theewater, dat hem voor een half uur werd gebracht, is geheel van de kook en brengt slechts een droevig piepgeluid voort, nu eens het slepende: "ik leef nog," en dan weder het klagende: "'k ben zóó weg."
"Zes kadetjes en tien krentenbroodjes juffrouw Baks." Guns watte oogen! "Koffie- of theewater mijnheer?" "Chocolade-water, juffrouw Baks." Juffrouw Baks maakt rechtsom-keer; en als ze langzaam wegschommelt, dan mompelt ze bij zich zelve: Om zoo'n vuil opraapsel 'en fatsoenlik mensch nog te schandalizeeren ook. Weet je, ze zou wel.... maar, d'r kamers, en 't lieve geld!
Een halfwas stuk van een dienstmeisje bracht mij het theewater en ruimde mijne kamer. Maar des klokkenisten dochter hield zich onzichtbaar. Veroorloof mij thans, vóór ik verder ga, eens even aan te pijpen en de sherry-karaf voor den dag te halen. Deze oude herinneringen wekken in mijnen boezem emoties, die mij dorstig maken naar wijn en naar tabaksrook.
Maar de omstanders, die natuurlijk zonder uitzondering op de hand van den grooten bokser zijn, schreeuwen: »Neen, hij is niet boven zijn theewater, maar hij kan jullie brutaliteit niet uitstaan! Toe, mijnheer Watkins, geef hem maar eens een por; toe, pak hem!"
Bijna gelijktijdig klonk er nog een zucht, meer piano. Er volgde een plechtige stilte. Na eenige seconden had de herhaling van het even genoemde diep roerende zuchten plaats. Toen had men iets kunnen vernemen van een langgerekt geluid zóó bijna als van het theewater alvorens het aan of van de kook raakt. Nogmaals nú hartverscheurende zuchten. En dan: "Och Marietje!" "Och Piet!"
»Moei je met je eigen zaken," zegt hij koeltjes tot den beroemden bokser, die reeds bij voorbaat zijn jas heeft uitgetrokken en de mouwen opstroopt. »Als je een vent bent, dan kom op," brult de strijdlustige Engelschman, die de kalmte van den Boer voor vreesachtigheid houdt, doch de Boer, zich tot de omstanders wendend, zegt bedaard: »Mijnheer is een beetje boven zijn theewater is het niet?"
Mama drukte op een schelknop en Papa stak alvast een lamp met roze kap op, die zacht op een onyxen tafeltje gloeide. Een hupsch dienstmeisje kwam binnen en haar werd bevolen de gordijnen dicht te trekken en theewater te brengen. Een voor een werden de schoone, weidsche tafereelen als 't ware uitgewischt. 't Was of een groote, ruwe, schennende hand ze met doodkleur oververfde.
"Faire contre fortune bon coeur, is altijd mijne leus geweest en mijn lot," hernam Leopold met eene mengeling van zwaarmoedigheid en scherts. "Maar, mijnheer! doe dan asjeblieft open, ik heb al driemaal geklopt met het theewater." 't Was de snibbige stem van Kaatje de dienstmeid, wier bescheiden tikken onder het levendige gesprek niet was gehoord geworden.
Daar zal een bakkie theewater op smaken, Dominé, zei de boer, en hij had zijn vrouw begraven. Dat is een groote wetering, zei de boer, en hij zag de zee. Dat is een schoone vondst, zei de boer, en hij spleet een zwavelstok in zestienen. Ik deug niet in de huid, zei de boer, toen hij op sterven lag, en hij sprak de waarheid.
En als gij dan uit uwe slaapkamer de ontbijtzaal binnentreedt, hoe onaangenaam moet u dan het gezang van het bijna overkokende water in de ooren klinken, terwijl het den reiziger vergund is, kwartieren ja halfuren te wachten, eer zijn theewater begint te razen. Vroeg opstaan! vroeg opstaan! wie gevoelt ooit uwe genoegens dan de reiziger, de reiziger voor plaisir!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek