Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
"Dat valt nog te betwijfelen," hernam vader Syard: "doch zeker is het, dat noch de Camminga's, noch de Martena's, noch de Beyma's, noch een der vrienden van Aylva de hand zullen verleggen, wanneer zij vernemen, dat het niet de zaak van Friesland, maar den bijzonderen wrok van Seerp Van Adeelen geldt. En wat zal dan het gevolg van uwe oploopendheid wezen?
Wie heeft mij hier gebracht? Waar is vader Syard?" "Vader Syard!" herhaalde de Bisschop: "ja waarlijk! dat meisje spreekt den Frieschen tongval! Aha!" dacht hij bij zich zelven: "voert de vrome pater zulk gezelschap tot zijn opbeuring mede?
"Ik heb zelf last gegeven de achter- en zijpoort te sluiten," zeide Adeelen: "doch de groote poort staat nog open. En dan, al zag men u, wie zou vrijpostig genoeg zijn om mij te vragen, welk laat bezoek ik gehad heb?" "Ik bid u," zeide vader Syard, "bedenk dat alle onvoorzichtigheid schadelijk wezen kan.
Vader Syard liep een kromme gang ten einde en vertoefde een wijl op een klein binnenpleintje, terwijl de man, die hem ingelaten had, na alles weer behoorlijk gesloten te hebben, een smal wenteltrapje opklom, dat naar de bovenvertrekken geleidde. Spoedig kwam hij terug en verzocht den monnik met hem te gaan.
Een snel denkbeeld, hetwelk hij terstond met welgevallen aangreep, kwam den Bisschop als een lichtstraal voor den geest. "Dit juweel," zeide hij, "kan mij van dienst zijn! Hier meester Daamke! neem het terug, bestijg uw ezel, rijd naar Harderwijk: daar zult gij de Friesche afgevaardigden vinden, wachtende op de Jonkvrouw en op vader Syard.
Deze, zich vleiende, vader Syard te zullen zien, haastte zich, den kokeler, toen deze aanklopte, te verzoeken van binnen te komen, maar zij zag verbaasd op, bij het beschouwen van een onbekend gelaat; want, gelijk men zich herinneren zal, zij had Barbanera nooit gezien dan aan Elskens ziekbed, waar hij zijn wassen neus voorhad.
"Reinout is haar zoon niet," zeide Arkel: "zoomin als de uwe." "Niet!" herhaalde Aylva: "en wie dan...." "Bij al wat heilig is!" riep vader Syard, zich voor den Bisschop nederwerpende! "Hoogwaardigste! zoo u het vreeselijk geheim bewust is, verscheur dan het hart eens vaders niet." "Verscheuren!" zeide de Bisschop: "is Deodaat dan geen Ridder, wien elke vader trotsch zou wezen, zoon te noemen?"
"Het is ongeveer twee uren geleden," zeide vader Syard, "dat een klein meisje, naar ik meen het dochtertje van deze vrouw, aan ons verblijf kwam aankloppen en schreiende aan den dienaar, die haar inliet, verhaalde, dat haar vader hare moeder doodgeslagen had." "Dat is niets nieuws," merkte Reinout aan: "dat doet Walger alle maanden eens; maar ga voort, Pater."
Adeelen vertrok, en den monnik op de trap ontmoet hebbende, deelde hij hem het opgevatte voornemen mede, 't geen bij vader Syard nieuwe stof tot ongenoegen scheen te verwekken. Echter, na een oogenblik te hebben nagedacht: "uw vertrek," zeide hij, "is, zoo ik mij niet bedrieg, juist onder het mijne." "Dat zal wel zoo zijn: doch waarom die vraag?"
"Welnu! hebt gij mij niet verstaan? Vader Syard verraadt mij: en ik moet hem eenigen tijd afgezonderd houden;.... maar," voegde hij er bij, als bedacht hij zich: "waar zijn uw bewijzen, dat die Reinout de zoon is van den Heer van Aylva." "Dat geheim is goud waard," zeide Barbanera: "en ik ben de eenige, die er van bewust is...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek