Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
En wanneer eindelijk, diep in den nacht, in de kroegen en danshuizen de laatste stuiver is verteerd en het laatste glas geledigd, dan keeren de kermisgangers, die voor een enkelen dag hun zorgen en kommer vergeten hebben, onder onbeschrijfelijk rumoer en getier naar hunne woningen terug.
~Ruw~ gebruikt men, wanneer onder het platte, onbeschaafde uiterlijk toch een goede of edele kern verscholen ligt, evenals een ruwe diamant een groote innerlijke waarde verbergt. Bijv. een matroos kan ruw zijn en toch een edel hart bezitten. Wij herinneren aan het bekende gedicht van Asschenberg. Een blinde man zit aan den weg te bedelen; een rijk, deftig heer geeft den stumper een .... oortje (¼ stuiver); maar een matroos, die juist zijn gage heeft ontvangen, werpt hem een handvol zesthalven toe met den uitroep: »Daar, blinde bl....! dat is beter dan een oortje!" De uitdrukking was in dit geval wel eenigszins plat, maar niet laag of gemeen: zij was alleen ruw. Gemeen of laag zouden die woorden geweest zijn, als de rijke ze gebezigd had; zij hadden d
Die weldoener tegen contante betaling wist het zoo in te richten, dat hij ze in 't leven hield met twee of drie stuiver per dag en aldus vergaarde hij een aardig spaarpotje voor zijn ouden dag.
Ze brachten hem een bakje, eenen korf of mandje buiten en de kerel vulde de ijzeren mate en keerde ze uit aan éénen stuiver. Hij was nu aan 't overleggen of Manes wel zoo nauw zijn zand gemeten had en of er geen mate aan kon vermeten worden zonder den stuiver er bij te doen. Maar hij betrouwde de sluwheid van den kerel niet en vreesde dat hij met een onbekenden draai het bedrog zou achterhalen.
Hij zette zich op eenen steen, ontdeed zich van zijnen hoed, haalde eenen rooden zakdoek te voorschijn, en begon zich daarmede naarstiglijk het blakende bolle aanschijn af te vegen. Onder die bedrijven hadden wij hem spoedig ingehaald, en den avondgroet met hem gewisseld. Want in de Alpen groet men elkander, ook al heeft men nooit eenen stuiver aan elkaar verdiend.
"Een kruienier heeft thee van negen stuivers, van acht stuivers, en van zeven stuivers het pond, en wenscht..." De goeie Strabbe geeft z'n kruieniers nooit Souchong van geen-één stuiver te mengen onder de "massa" die hy verkoopen wil tegen zóóveel winst op het pond. Men bedenke dat ik van den goeden ouden tyd spreek. En Wouter ging met denken voort.
De wegen zijn over het algemeen vrij goed in Frankrijk. Van koper heeft men stukken van 10, 5, en 1 centime; een franc doet 100 centimes, en 5 centimes worden voor een stuiver gerekend. De 's Lands kassen betalen en ontvangen niet anders dan volgens de berekening van francs, anders telt men nog meest bij livres.
Het was een visschersknaap, die deponeerde, dat hij den avend te voren, van iemand, die naar zijn beschrijving volkomen met Sander overeenkwam, een briefje had ontvangen, met verzoek het aan mij te overhandigen, voor welke boodschap hij een stuiver genoten had.
En ik geef 'm 'n stuiver, en-i gaat, en ... daar zit-i nu weer! Dat's geen manier van doen. Wat zegt uwe, juffrouw Laps? Wat ik zeg? God-bewaarme, hoop ik, dat ik me moeien zou met 'n andermans zaken, juffrouw Pieterse. Dat's m'n zinnigheid en m'n manier niet. Maar als je me vraagt, dan zeg ik.... Maar, moeder, ik wil wel uitgaan! Ik wou juist uitgaan, toen....
Want er zat geld in, veel geld: guldens en dubbeltjes, maar vooral centen. »Ik ben maar goed af«, zei meester. »De kinderen zorgen, dat ik een vetten spaarpot krijg.« »Dat zou u wel willen, dat hij van u was«, zei dan soms zoo'n brutale jongen. »Maar hij is lekkertjes van ons.« En dat was de waarheid ook. De kinderen spaarden voor een schoolreisje: elke week gaven ze een halven stuiver.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek