Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 juli 2025


"Gij komt van de reis," zeide de barones; nu ga ik dadelijk heen. Ja, ik rijd dadelijk weg, als ik stoor." "Waar u is, is u altijd thuis, barones," antwoordde Wronsky. "Bonjour, Kamerowsky," zeide hij tot dezen met een koele handdruk. "Kijk, zoo iets liefs weet gij nooit te zeggen," zeide de barones tot Petritzky. "Niet? En waarom niet? Wacht maar eens, na het diner spreek ik ook niet slechter."

"Ik hoop niet, dat ik de Heeren stoor," zegt Appelman, zoodra hij gezeten is. "De komst van een ambtgenoot moet ons altijd welkom zijn," zegt Witsen, wederom met eene beleefde buiging. "Maar misschien ben ik nu over," zegt Geelvinck, "en heeft de Heer Appelman iets aan den Heer Witsen te zeggen, dat ik niet hooren mag: in dat geval zal ik het veld ruimen."

Na vieren waren de Verstraetens meestal thuis, en het was nu een dag, waarop het omstreeks dat uur storm liep van visites, geheel en al bij toeval. Betsy en Eline waren even aangewipt en hadden er de Eekhofs en de Hijdrechten, Emilie De Woude en Frédérique ontmoet; later was mevrouw Van der Stoor met Cateautje gekomen.

Hij had Cateautje Van der Stoor om een hoek van de serre zien kijken, en hij moest haar toch eens even aanspreken; hij gevoelde een plotseling berouw. Toosje, ben je erg boos op me, dat ik je een beetje voor den gek heb gehouden? Ik heb er niets van gemerkt! antwoordde zij, maar haar trillend mondje getuigde, dat zij zich niet goed kon houden.

Jeanne Ferelijn overstelpte haar met tal van huiselijke klachten, en zij had al haar wellevendheid en innemendheid noodig, om die niet al te blijkbaar ongeduldig aan te hooren. Cateautje Van der Stoor, die zij evenals mevrouw Van Raat gaarne had gezien, scheen haar verjaardag vergeten te hebben; zij kwam niet en liet ook niets van zich hooren.

Het gesprek liep over portretten en mevrouw Verstraeten passeerde even Eline en Cateau om een album van een tafeltje te nemen, dien zij aan mevrouw Van der Stoor en mevrouw Eekhof wilde toonen.

"Ik wenschte, dat de stad wat kalmer was," zegt Guy, die vreest, dat hij niet veel zal slapen, te oordeelen naar het feestrumoer, dat tot hem komt uit het binnenvertrek. "St!" fluistert de kastelein zenuwachtig, als zij binnentreden. "Stoor hen niet. Het zijn," en hierbij spalkt hij vol bewondering zijn oogen open, "het zijn 'de Zes Drinkebroers van Brussel', die hun avondeten gebruiken!"

In de eerste dertig seconden weet hij eigenlijk niet wat ze spreken; alles ziet hij dubbel, totdat hij eindelijk de eerlijke verklaring aflegt: waarlijk wel een beetje verrast te zijn, juffrouw Van Barneveld al zoo vroeg hier bij zich te zien. "Ik stoor u menheer Van Hake; maar 't was onze afspraak dat ik eens in de vroegte zou komen kijken hoe het er op zoo'n orgel uitziet. Speel u gerust door.

Paul had zich reeds weggespoed, naar de mama's en hij boog voor mevrouw Eekhof en mevrouw Van der Stoor, samen op een canapé gezeten. Nadat hij eenige woorden met haar gewisseld had vroeg mevrouw Eekhof: Maar dans je niet, Van Raat? Ik hoor de muziek al. Paul beweerde, dat hij niets gaf om een Mazurka en hij vroeg of de dames een weinig wilden opschuiven.

Houd je gemak ... houd je gemak, en stoor je niet aan my. Ik ben de boekhouder ... Wouter had gebukt en gebogen en geknikt, en zich voorgenomen, wanneer-i eens weer in den handel ging, z'n hoed op 't hoofd te houden ... om dien te kunnen afnemen als er iemand binnen kwam, gelyk z'n moeder had voorgeschreven. Want hy voelde dat dit ontbrak aan z'n begroeting van den heer Dieper.

Woord Van De Dag

galoppeer

Anderen Op Zoek