Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Wij, Nederlanders, zouden hem alweer »Stoffel« noemen, wat eene verkorting is van Christoffel. De Latijnsche naam Columbus eischt Christophorus, en de Spaansche naam Colon eischt Christoval. De naam beteekent »Christusdrager«, en zie, dat wenschte de man werkelijk te zijn. Hij wilde niets liever dan als een wereldlijk Missionaris overal het Evangelie verkondigen.
Misschien hadden z'n beide inkwiziteurs zich bezig gehouden met wat ergernis over de schriftgeleerdheid van de oefenaarster, althans Stoffel brak Wouters gehakkel af met z'n gewoon: Zie je wel, moeder, juist wat ik altyd zei. Daar hoort wat toe om 't háár naar den zin te maken. Ze weet altyd alles beter dan 'n ander... Zóó is het, riep de moeder. 't Mensch is gek en verwaand, dat zeg ik!
En denk er aan, dat die geest van den ouden ridder heel bleek moet zien. Stoffel heeft het gezegd... omdat het 'n geest is, weetje. Ja, moeder. Ik zal 'm heelemaal wit maken. Goed. En als je nu eens die dame daar in 't geel zette? De moeder wees met 'n breipen op Ophelia. Neen, o neen, riep Wouter snel. Ze was in 't blauw! Ze was? Wie was? Ik meen maar, moeder, dat ik al zoo veel gelen heb.
Dit had dan ook Stoffel tegen een van z'n kollegaas beweerd, die hem met behulp eener dictionnaire beter inlichtte. Na veel gekibbel over de goddelooze fransche drukfout ... Want: "verloren" stáát er, zei juffrouw Pieterse. En wat in de Schrift zelf staat, zal toch wel waar zyn.
By deze zelfde gelegenheid vernam men nu een-en-ander over de stukken waaraan Wouters prenten ontleend waren, en over tooneelspelen in 't algemeen. 't Was voor Wouter 'n geluk, dat het juist Stoffel was, die deze kennis in 't huis bracht. Van elken anderen kant gekomen, ware ze misschien afgeweerd als onbehoorlyk, en zeker onwelwillend nageplozen als iets verdachts.
By deze gedachten die hem als bliksems door 't hoofd schoten, viel hy flauw. Was 't wonder? Holsma nam hem mede naar zyn huis, en liet aan juffrouw Pieterse berichten dat de jongeheer Wouter ... Zieje wel, Stoffel, net wat ik gezegd heb! Ieder mag 't weten: het kind leseert effectief by dokter Holsma op de Kolveniersburgwal.
Dat vice-versa en sauvegarde zóó stond er op de postwagens in zyn tyd kwamen hem voor als tooverspreuken die hy wel niet begreep, doch waarachter gewis iets zeer belangryks schuilen moest. En die reizigers! Hoe voornaam, zoo van-verre te komen, van héél ver, misschien wel van Rotterdam! En zou ieder nu precies weten waar-i wezen moest, en wat-i daar te doen had, zonder broer Stoffel?
Ook beweerde Stoffel de schoolmeester, dat ze 'n booze tong voerde. Ze zou namelyk hebben oververteld dat-i bessen met suiker had gedronken in de Nederlanden. Ik wil dit wel gelooven, maar wat kan men verlangen voor zeven stuivers en 'n boterham? 'k Heb hertoginnen gekend met ruimer inkomen, en toch niet aangenaam in den omgang. Dat Leentje scheef was, kwam van 't aanhoudend naaien.
M'n aardappelen... heeeeelemaal... wèg! Maar... En ik zeg: dat hebben de dieven en moordenaars gedaan! Wie anders? Er zyn moordenaars op m'n zolder, en nu wou ik je vragen... want ik durf niet alleen thuiskomen... Wouter's oogen flikkerden. ...ik wou je vragen of misschien... je zoon Stoffel...
Juffrouw Laps was minder bevreesd voor Stoffels rhetoriek dan voor Wouters eenvoud. En zie, daar kwam ook die andere vyand aanrukken, en nog wel met het beraamd plan haar eens duchtig onderhanden te nemen. Stoffel zou de komedie-veldtocht openen! De slimmert had zich van 'n bondgenoot voorzien: hy trad de kamer binnen met... meester Pennewip!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek