Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 november 2025
Wij moeten hen in 't donker overvallen, zonder dat zij het vermoeden. Vier houwen of steken, en zij zijn er geweest. Daar ben ik het mee eens; maar waar zal het gebeuren? Natuurlijk in het bosch. Neen, hoog opgaand hout deugt voor onzen aanval niet. Bij den uitgang van het bosch zijn wij zekerder, vooral van onze worpen. Daar geven de sterren genoeg licht, om ons niet te vergissen.
Toen, in volkoomen nacht, als nauwelijks hoorbaar Londen omlaag nog maar fluisterend roerde als in sluimer, ver daarbooven, booven zijn dwalende nevels, onder de kalme sterren, plechtig en diep sprak de klok in de stilte: Pax Deï ... sprak het met God als alleen, in zeegening. Vreede allen zielen, vreede na zwoegen en drang, vreede als van hem wiens werk is voleindigd!
Als ik aan u denk, denk ik aan de leeuw'rik de leeuwrik die des nachts zingt onder de sterren, alleen tusschen de zwarte, stille wolken, gansch alleen booven de duistere aarde, de maan sluit slaaprig 't oog aan de kimme hij waakt en zingt. Als ik aan u denk zingen zóó mijn gedachten, de duistere aarde luistert niet.
Het gesnor van den auto klonk al luider en luider, tot hij zijn grootste snelheid bereikt had en de donkere nacht vloog hen voorbij. De geheele omgeving lag zeer duister onder het licht der sterren uitgespreid en het gansche drukke leven lag daar, geheimzinnig stil, volkomen geluidloos.
De tijd verliep; de zon daalde langzaam achter den horizon met roode tinten de lucht en de vlakte overgietend; binnen enkele oogenblikken zal het donker wezen en reeds verschijnen de sterren. Zal men nu eindelijk weggaan? Ja, daar is de locomotief, en we rijden snel om den verloren tijd in te halen.... Toen ik te Rajkot uitstapte, waaide er een ijskoude wind.
Dan langs de kust van Calabrië, totdat gij Melite links hebt, dan kent gij de sterren, die in de Jonische zee den boventoon hebben? Ja zeker. Goed. Dan van Melito oostwaarts naar Cythera. Als de goden ons gunstig zijn zullen wij het anker niet uitwerpen, voordat wij de baai van Antemona binnen loopen. De tijd dringt: ik verlaat mij op u. Arrius was een voorzichtig man.
Maar de Kaffers mogen zijn ontroering niet zien, en koel en strak richt hij zich op. Met een gebiedend handgebaar heet hij de Kaffers heen te gaan, en slechts Eliëzer, Hector en Schaap laat hij blijven. »Hoe laat was het, Eliëzer, dat Frits kwam?" »Ik weet het niet precies, baas; reeds lang hadden de sterren getinteld aan het firmament.
"Ik vond het ook een heel aardig vers," zei Louise, "maar ik begrijp toch niet, hoe iemand zooveel kan zien in die sterren." "O Loulou, hoe prozaïsch!" riep mevrouw d'Ablong uit. "Neen, ik vind het bizonder mooi en Elsje reciteert het ook heel goed. Vindt u niet, grootmama?" "Ja zeker," zeide de oude dame met nadruk.
Het was nog donker, toen we den volgenden morgen werden gewekt, ons bij flikkerend kaarslicht aankleedden en naar buiten keken, waar de sterren begonnen te verbleeken. Beneden gekomen, gingen we dadelijk naar de sneeuwschoenen kijken en brachten ze in het warme achterkamertje in de nabijheid van de kachel, om de nog aan de riemen hechtende ijsdeeltjes te doen ontdooien.
Ik wil naar de kerktorens toe om te zien, of de kleine kerkkaboutermannetjes de klokken wel polijsten, opdat zij mooi klinken. Ik wil naar buiten naar het veld en zien, of de winden het stof van gras en bladeren blazen; en wat nog het zwaarste werk is, ik zal al de sterren naar beneden halen, om ze op te poetsen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek