Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 november 2025
Op het benedendek van eene kleine, slechte stoomboot op de Roode rivier zat Tom met ketenen aan de handen, ketenen aan de voeten, en eene grootere zwaarte dan van ketenen op het hart. Alles was uit den hemel verdwenen, de maan en de sterren; alles was hem voorbij gevlogen, gelijk de oevers en het geboomte hem nu voorbijvlogen, om nooit weder terug te komen.
De Chaldaeërs waren oorspronkelijk een herdersvolk, dat bij den helderen babylonischen sterrenhemel, terwijl zij 's nachts wacht hielden bij hunne kudden, ruime gelegenheid had gehad den loop der sterren gade te slaan.
De straatjongen is de vertegenwoordiging van Parijs, Parijs die der wereld. Want Parijs is een geheel. Parijs is de zoldering van het menschelijk geslacht. Geheel deze groote stad is een samenvatting der doode en levende zeden. Wie Parijs ziet, meent de geheele geschiedenis met den hemel en de sterren er tusschen te aanschouwen.
Maar in-plaats van den noordhollandschen kap, droeg zy 'n diadeem van glinsterende steenen, neen... 'n straalkrans, neen... 't was 'n kroon van sterren, of... Vader en moeder laten je roepen. 't Eten staat op tafel! Heb je geen pyn van je val? Goeie goden, daar kwam nu ook de kleine Sietske hem plagen met z'n fabelachtig paard!
Wij lieten ze eerst allen vertrekken, dronken in kalmte onze koffie en begaven ons toen ook op weg. Het was drie uur in den morgen; een ijzige wind woei van Fuji's top, waarachter de maan reeds neergedaald was. Doch de sterren fonkelden met een ongewonen glans. De zuiver ijle lucht deed ze grooter schijnen en minder ver-af, of ons dichter bij meer een deel uitmakende van het eene groote heelal.
Er is een tijd geweest dat ik een levendige verbeelding had en veel geloof ook, maar het een is met het ander weggegaan, ik begrijp niet hoe." "Niet? Ik meen het wel te begrijpen. Een ziel zonder godsdienstig gevoel is als een ster zonder atmosfeer, helderder dan andere sterren, maar niet zoo aangenaam om te zien.
Zwijgend hing de klok in den tooren en wachtte. Omlaag in de glinstrende gangen der stad dwar'lden in vuurigen zwerm de lichtjes. Peillooze nacht toefde in den heemel bij flauwe, deinzende sterren. Posuït me in tenebris ... Zwijgend hing de klok in den tooren en wachtte...
Het wordt goed doorwerkt, dun uitgerold, en men bestrijkt de uitgestoken sterren met geklutste eijeren, drukt ze in grof gestooten suiker, en bakt ze bij goede warmte op de plaat.
"Het zou de eerste keer niet zijn, dat zoo iets ons overkwam!" zeide Marcel. Musette zag in die woorden een uitdaging en antwoordde vlug: "En misschien de laatste keer ook niet, wel?" De vraag was duidelijk, zij klonk Marcel als het fluiten van een kogel in het oor. "Gij schitterende hemellichten," riep hij, opkijkend naar de sterren; "gij zijt getuigen, dat ik niet het eerste schot gelost heb.
Door het doorschijnende water heen ziet men het prachtig gekleurde bosch op den bodem van het water bloeien, bij duizenden en tienduizenden vermenigvuldigen de koraalbloemen hare schitterende sterren; alles is licht en leven in die nieuwe tuinen der Hesperiden; zelfs het veelkleurige mos, dat de tusschenruimten vult, bestaat uit millioenen koraaldiertjes.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek