United States or Bangladesh ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze had iets wilds, iets ongetemds, iets brutaals en kwajemeidachtigs, maar toch was ze 'n dame. Ofschoon niet mooi, had ze iets onbeschaamd-overmoedigs, als voelde ze zich koningin van 't bal. Hij vond haar ontzettend pikant. Ze scheen ook al gemerkt te hebben dat ze Bernard gecharmeerd had, want telkens als hij later naar haar omzag, keek ze hem aan, spotlachend en brutaal.
"'t Is verdomd koud!... Hedde geen chikske Franske?... 't mijn is heelemaal afgezabberd ..." "Arrê, bedelêer ..." Met behendig-rappe beweging van den ruigen kop ving Geerten de toegeworpen versnapering op in zijn wijd-opengespalkten mond. Dat was een kunstje waardoor 't hem mogelijk werd te pruimen op andermans kosten. "Kun-de nog wat anders? vroeg er een spotlachend.
Dat zei ze met wijde oogen recht voor zich kijkend, met iets van extase in haar zachte, bijna fluisterende stem. Maar terwijl ze nog sprak zag Bernard in eens dat Mimi, zich half-omdraaiend op haar stoel, spotlachend naar hem keek. Ook André en Hugo keken naar hem en lachten. Waarschijnlijk had André haar opmerkzaam gemaakt op de ernstig-pratende gezichten van hem en van Lucie.
He Pier, stoa-je doar vaste gegroeid dan!" riep Bruuntje hem spotlachend toe. En toen eerst kwam de kleine tot bezinning en ging hij heel stil en verlegen naar zijn plaatsje, aan de rechterzij van Bruuntje.
Dan wendden de proost en de kastelein zich weder tot andere Kerels, die opnieuw zich onwillig toonden en tegenwerpingen maakten. Robrecht, in gedachten naar beneden kijkende, bemerkte en herkende den verrader Disdir Vos die, eenigszins verstout, bij eenen doorgang van den dam een paar stappen was vooruitgetreden en spotlachend tot hem opzag.
"Frumold moet sterven!" gromde Ingelram Van Eessen. "Ach, Isaac, mijn vriend", smeekte Frumold, "heb deernis met mij, ontferm u mijner arme kinderkens, die op de wereld zullen blijven zonder steun!" "Hoe? medelijden met u?" schreeuwde Isaac Van Reninghe, spotlachend. "Zijt gij het niet, die, meer nog dan anderen, ons bij den graaf hebt gelasterd?
Tegen heug en meug werkte hij kordaat de rijst naar binnen en zei nog "lekker hè, nu heb ik morgen nog een groot stuk taart", tot de kinderen, die hem spotlachend aankeken. Wat had ik hem gaarne een extra stukje gegeven maar...... ik wilde, ik moest flink zijn.
Ik daag u uit tot eenen kamp op leven of dood. De God des hemels beslisse tusschen de Kerels en hunne vervolgers! Daar ligt mijn handschoen: zijt gij niet zoo laf als boos, raap hem op!" Maar Ghyselbrecht, die nu waarschijnlijk zijn verborgen doel had bereikt, aanschouwde spotlachend zijnen getergden vijand en schudde ontkennend het hoofd. "Gij weigert?
Bernard glimlachte, wat verward en verlegen, maar toen in-eens ernstig wenkbrauwfronsend, richtte hij zich op, heel recht, en liep zoo naar Mimi toe, statig en met een strak gezicht, en hij boog deftig, correct en zwijgend. "Ik was al bang, dat u me vergeten zou," zei Mimi, hem aankijkend van terzij, en alvast spotlachend om 't complimentje dat ze verwachtte.
Woord Van De Dag