Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Toen die uitdaging aangenomen was, vervaardigde zij een weefsel, waarin zij de liefdesavonturen der goden voorstelde en dat Athena niet kon overtreffen; uit spijt hierover en uit toorn over het onderwerp, dat Ar. had gekozen, verbrak de godin haar werk, waarop Ar. zich van verdriet ophing. Athene riep haar in het leven terug en veranderde haar in een spin.
Ik deelde hem mede, dat ik voor Kubelik en zijn accompagnateur zes duizend francs vroeg. Na verloop van eenige uren, kwam hij mij meedeelen, dat de barones dezen prijs wel wat te hoog vond. Het spijt mij, doch dit is het bedrag.
Niets, want vóór middernacht zat Hans al met zijn rug tegen de wring en vielen zijne oogen toe, en eerst toen de zon hoog aan den hemel stond, werd onze Hans weer wakker en zag hij tot zijn schrik, dat er weer een ander deel van de weide plat getreden was. Dralende ging Hans naar huis, om de boodschap aan Vader te brengen. "Jongen, jongen," zei Vader, "wat spijt mij dat!
Wie het heil zocht in de liefde voor schoone lichamen en in de bevrediging van den hartstocht, voelt de herinnering wrang in zijn mond en spijt om alles wat hij dit ééne ter wille verzuimde, doet zijn hart samentrekken; hij treurt: hem is alsof hij de kostbare wateren der jeugd verspilde.
Van daar droegen we de kano aan het strand en begaven ons naar het mannenhuis. Tot mijn spijt had men om het onstuimige weêr het dansfeest afgezegd, maar de goede menschen wilden mij niet teleurstellen en improviseerden een feest, waaraan echter alle geestdrift ontbrak en dat dus zeer prozaïsch uitviel. Na eenigen tijd voeren wij onverrichterzake terug.
Niet!.... dat spijt mij; anders zoudt gij een kluchtspel zien: een Jezuïet, dien wij zullen vangen!.... waar zijn mijn handschoenen?.... och ik heb ze al aangetrokken!.... wat talmt Bouke nu weer?"
Hij zou zulke berisping van geenen anderen man op aarde verdragen hebben; maar de proost, die als hoofd der Erembalds recht had om hier te gebieden, gaf geene acht op zijne spijt.
In onze hoofdbarak was een half-volwassen dier van deze soort, die zich volkomen thuis gevoelde; hij vond er naar het scheen, rijkelijk voedsel aan de Ratten, die er tot onze spijt in groote menigte waren.
En toch rees er een groote spijt in hem op, nu hij haar zich voorstelde, liggende aan zijn voeten, snikkende als een kind. Hij herinnerde zich hoe ongevoelig hij toen op haar had neêrgezien. Waarom was hij zoo geweest? Waarom was hem zulk een ziel gegeven? Maar hij had toch ook geleden.
Claudine verkropte hare spijt en oefende nog weer geduld; maar ziende dat hij het eene nieuwsblad na het andere opnam, inzag en wegwierp met telkens verhoogde ergernis of bekommering, kon zij dat gespannen zwijgen niet langer dragen en vroeg met bezorgdheid: »Staat het zóó slecht met de zaken van 't land, vader?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek