Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
De dochter van den voddenrapper te Omaha of van een spekslager in Melbourne zou bij de gedachte blozen, dat zij in opvoeding, onderricht, goede manieren en verdere volmaaktheden beneden eene vorstin van het oude Europa zoude kunnen staan.
De spekslager Hak was ongesteld geworden; hij had zoo'n hoofdpijn gekregen; zoo'n pijn door al de leden; de koorts... misschien wel de tering; dit boodschapte de spekslagersjongen, reeds vóór acht uren aan den komenijman terwijl Thilde, vermoeid van een bijna slapeloos doorgebrachten nacht, nog te bed lag tevens het vriendelijk verzoek van den baas er bijvoegende, om de mand te mogen hebben, waarin hij gisteren die varkensrib bezorgd had, Schorel begreep er niets van zonder dat de jongen een nieuw presentje van den baas meebracht, zonder dat hij de "compelementen" van den baas maakte, en zonder dat de baas als naar gewoonte liet vragen: "En compelement, hoe of mijnheer Schorel en de jongejuffrouw het maakten?"
"Wat... blief..?" riep de spekslager, en zich verrast omwendende en zijn bezoeker herkennende, zette hij een gezicht nog vreemdsoortiger van uitdrukking dan dat 't welk hem zoodanig verraste; terwijl de knecht, ten bewijze dat hij niets hoorde en niets begreep, het aangeheven lied van zijn meester vervolgde en doorzong: "Ma belle! ma belle," en zijn liefelijk gezang met het hakmes accompagneerde.
Zijzelve had bij die niet-verschijning weinig meer gedacht dan dat de spekslager.... gelukkig niet verschenen was; en Schorel, die beweerd had zeer weinig van de verlovings-formaliteiten te kennen, had het er vast voor gehouden, dat het in den regel 't gebruik was, elkander den laatsten avond vóór het bruidschap niet te ontmoeten. Trouwens daar was eene andere oorzaak.
"Tot mijn bewustzijn teruggekomen," sprak Mathilde weder: "stond vader naast mij, en verweet mij dat ik mij schandelijk en dwaas had aangesteld; sprak weder van een verbintenis met den zestigjarigen spekslager, en deed de aankondiging er bij, dat ik binnen eene maand zou trouwen.
Een groote, dikke, onhebbelijk uitziende man, in de gewone vettig witte kleeding van een spekslager, staat voor hen en vraagt, na een oogenblik de voor hem zittende personen te hebben aangekeken: „Wer von jelui ist Walten?” „Ik! En u is meneer Träger!” „So! ja noe herken ik je; ’t wordt hier al doenkel.” „Wat wenscht u?”
Nu, ben je vanavond zoo omstreeks acht uur thuis, dan kom ik een uurtje praten!" "Dat is goed, ik zal je wachten!" zei Vlinder en ging met Douwes naar school. Maar meester had geen lust om den jongen, zooals hij er uitzag, tusschen de andere kinderen te zetten, en daarom vroeg hij of Vlinder het goedvond, dat hij hem maar heel den middag bij den spekslager naast het varkenshok zette.
Maar men mocht niet nederzitten met de goddeloozen. En dat had de juffrouw boven den spekslager gedaan! En daarom zei zy maar dat zoo'n komedie... Maar, mensch, de meester is toch ook geen man van gister of eergister, viel juffrouw Pieterse in. D
Meester Pennewip heeft 'n vader en eene moeder gehad, zuchtte hy ... goed! En de oude heer Pennewip, die spekslager was ... zou d
Daar heb je nu by my in de straat, de juffrouw boven den spekslager... die heeft ook op 'n komedie gespeeld althans zoo zeggen de menschen en ze is getrouwd, laat zien... verleden Maart... zes maanden... reken maar na meester uwe ziet dat ik de waarheid zeg! zes maanden, zeg ik, en wat gebeurt er?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek