United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Mattia zeide niets, maar liet zijne witte tanden zien. Laten wij dan aan tafel gaan. Vóór hij zitten ging, schoof hij den stoel van grootvader aan; toen zette hij zich met den rug naar 't vuur en begon het vleesch te snijden en gaf ons elk een snee met aardappelen.
Maar toen 't kreunen harder werd, kreeg ze meelij, kwam 't bed uit, liep met de bloote voeten over het zeil, de gang door, de keuken in en hielp het dikkertje. "Ga maar weg! Laat me met rust! Jullie vermoorden me, beesten, jullie vermoorden me!" Ze liep weer terug, tastte, tastte verkeerd, stootte den voet tegen den dorpel. De nagel snee in haar voet.
In het macaber-bleek gezicht, zag zij de oogen groot en donker met den door leed gebroken blik neerwaarts, terzijde turend, als om een droef geheim voor ontwijding te beveiligen. Onder den wit bepoeierden neus, geleek de smartelijke mond een bloedroode snee, gekerfd in 't doodswit der wangen: gemartelde mond van een innerlijk-mishandeld mensch.
DE MEESTER. Snijd er maar stoutelijk door, Victor. Geef ze maar eene goede snee. VR. VAN LAER, bleek van schrik en angst. Zij neemt Victor in hare armen. Och God! och Heer! Mijn arm kind is dood. Ziet eens wat snee. Daar moet gij toch bot voor zijn. Dis is uwe schuld.... DE MEESTER, met spijt. Hij kon toch geene pen vermaken zonder mes, madam. VR. VAN LAER. Zonder mes! Zonder mes!
Honger en pas-ondergane mishandelingen zijn goede hulpen als men schreien wil; en dus schreide Oliver heel natuurlijk. Juffrouw Mann gaf hem duizend zoenen en.... een boterham, waar Oliver veel meer behoefte aan had. Anders zou hij bij zijn komst in het armhuis al te hongerig blijken. Met de snee brood in zijn hand en 't bruin lakensche armen-mutsje op 't hoofd, verliet Oliver met Mr.
Of spreekt een woord, zoo de andere vogeldieren te zomertijde doen, die in de bosschen zwieren: ja, 's winters, als de snee' heur laken heeft gespreid, nog vinkt en klinkt het hier, vol vogelvlijtigheid. En gij!
Schijn uit de kierende deur snee over het oor en den hijgenden mond die zwakjes innam den stank van 't riool en het rottend gehijg van beendren en vodden. Het kind lag onrustig, vertrekkend de oogen, bewegend de handjes, plots met een ruk zich kreunend opzij, dichter naar 't schemerig klitten der schoenen, verschrikkend 'n poes die schrokkig beknaagde 'n nog-vleezig-been in de kist.
"Wel is 't mij bijzonder aangenaam, oe te zien," hervatte de waard. "Ai mij! de luiden zeiden al, je waart verzopen: jaô, een snee brood en een kan bier, daôr kan ik oe an helpen, en aan oe mantelzak ook, die leit nog boven achter 't slot, wel bewaôrd; ai mij! 't zou mij pijn doen, als iemand iets bij mij te kort kwam; maôr oe paôrd, man! dat is marsch!"
Zoodra de jongen het oortje had, trok hij, als een vos in een hoenderhok, het gasthof binnen, om weldra, met een halve worst en eene dikke snee brood triomfantelijk te voorschijn te komen. Plotseling hoorde Uilenspiegel een zoete muziek van tamboerijnen en violen en zag hij vele dansende vrouwen, en onder haar een schoon wijf met een gouden ketting om den hals.
Toen kwam hij beneden en ging rond met zijn schaaltje, dat met geld gevuld werd, maar hij ledigde het in de schorte van Soetkin, en hield elf duiten voor zich. Den volgenden Zondag wilde hij weer op de koorde dansen, maar eenige bengels, uit nijd over zijne behendigheid, hadden eene snee in de koorde gegeven, zoodat zij na eenige sprongen brak en Uilenspiegel in 't water tuimelde.
Woord Van De Dag