Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Ik zal leven in het Verleden, het Heden en de Toekomst. De Geesten van deze drie zullen hunnen invloed in mij oefenen. En ik zal de lessen die zij mij leeren niet buitensluiten. O, zeg mij toch dat ik, wat op dezen steen geschreven staat, kan uitwisschen." In zijn angst vatte hij de hand van den Geest. Deze zocht zich los te maken, doch hij was sterk in zijne smeeking en hield haar vast.
Nu nog is het heden der genade. En zoo ge voor die vonk maar een oog hebt, en terstond het spatten van die vonk op uw eigen ziel of op de ziel uwer kinderen ziet, en er is toevluchtnemend geloof, en de smeeking gaat uit, dan is er ook voor u en voor uw kind nog redding. Nu kan die vonk en die brand der zelfvernielinge nog worden gebluscht.
Het eerste geld, dat ik met werken had gewonnen, zou mijnen vader de gezondheid helpen teruggeven! Ik bezweek schier van geluk bij die gedachte.... Prijs mij dus niet, moeder lief, ik ben genoeg beloond geworden...." Met eenen gil van bewondering sprong de ontstelde vrouw recht en liep naar boven, zonder acht te geven op de smeeking van haren zoon, die de handen ophief om haar te wederhouden.
Dat was als de echo, over eeuwen, van die algemeene smeeking die eens ging door oude abdijen en kloosterkerken: Van de woede der Noormannen verlos ons Heer!
~Genade en wreedheid.~ De meest gewone wijze, waarop men het hart vermurwt van dengene, dien men beleedigd heeft en die de macht in handen heeft om zich te wreken, is door smeeking en verootmoediging; toch vindt men ook voorbeelden, dat onversaagde stoutheid tot een even gelukkige uitkomst leidde.
De Saksische namen Smeenk en Smink, even als de naam Smeengh, zijn uit de volle formen Smedink en Smidink samengetrokken; en Smeenks is een tweede-naamvalsform daar van; zie § 18. Het woord of de naam smid, smede is in verkleinform smedeke; van daar de geslachtsnaam Smeeking, die uit Smedeking, het patronymikon van Smedeke is samengetrokken.
Dat geluk heb ik niet; maar ik heb een nog grooter geluk, namelijk, U in mijn hart te bezitten. O, wat zijt Gij toch goed! Wat zijt Gij toch goed! *Akte van Smeeking.* O dierbare kleine Jezus, ik smeek er U om, ach, verlaat mij nooit meer, laat mij niet aan mijzelven over, ga niet meer uit mijne ziel!
Zijn besluit was genomen, met vaste hand greep hij zijn zwaard en wilde er zich in storten, toen een smartelijk gehuil van den leeuw hem van deze wanhoopsdaad terughield. Opziende bemerkte hij hoe zijn trouwe metgezel zich voor hem op den grond wentelde van angst en hem aanzag met een blik, zóó vol smartelijke verbazing, dat hij de smeeking daarvan niet kon weerstaan.
Blijkbaar kwamen dus de woorden, welke hij dien avond gezongen had, hem weder voor den geest woorden van smeeking, tot de oneindige Barmhartigheid gericht. Nu en dan ontvloden enkele afgebroken regels van het lied zijne lippen. "Hij ijlt," zeide de dokter. "Neen, ik kom eindelijk tot mij zelven," zeide St. Clare met nadruk. "Eindelijk, eindelijk!" Het spreken had zijne krachten geheel uitgeput.
Zonder aarzelen, zonder een oogenblik te pogen hem met zachtheid of door smeeking af te weren, intuïtief en instinctmatig in haar gruwelijken angst en afkeer, wrong zij 't hoofd op zij, en slaakte een kreet, één enkele, zoo hard als zij kon: "Alfons! help mij! meurd! meurd!" Als een veertje tilde hij haar op, smakte haar omver, stortte met haar in 't vertrapte koren neer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek