Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Ik ben wel oud, maar sterk genoeg, en het is niet ver meer. Zoo; ziet gij wel, nu gaat het al veel beter. De weg was moeilijk, maar toen zij eenmaal boven waren en staan bleven om adem te scheppen hadden zij een heerlijk gezicht op den Tempel met zijne terrassen, en op Sion met zijne vele witte torens, die in het zonlicht schitterden. O hoe mooi! riep de weduwe.
Wat zou het ook zijn, zoo iemand, van »'s Heeren volk« roepend, daarmeê te kennen wilde geven: »Deze alle zijn in Sion geboren!« Weet ge dit dan? Zijt ge dan kenner der harten? Hebt ge dan de gangen van ieders wedergeboorte nagespeurd? Kunt gij iemands staat beoordeelen? Moogt gij gaan zitten in Gods stoel en uw hart zetten als Gods hart?
Maar hoe doelloos en volstrekt waardeloos het verbranden van var of ram ook op zichzelf voor God was, als daad van gehoorzaamheid, als sprekend zinbeeld, als afschaduwing van de éene, ware offerande, die er zijn moest, maar door de zonde was weggenomen, ja, dan had dat outervuur op Sion hoogheilige beteekenis.
Och, al wat ge de wereld kunt toeroepen, is immers, dat ze naar Sion heur schreden zal wenden, dat ze in Sion mocht geboren worden. En nu, zij zijn immers in Sion. Zij denken er niet aan, om Sions poorte weer uit te treden. Wat wilt ge dan? Waarom zouden ze in Sion ongerust zijn? En geestelijk verstaan, is dat ook zoo.
"Dappere gebieder en eerwaarde vader," zei hij, "hier staat de ridder, Brian De Bois-Guilbert, Preceptor van de Orde des Tempels, die door het opnemen van het strijdpand, hetwelk ik thans voor uwe voeten leg, zich verbonden heeft, om heden in het gevecht zijn plicht te doen, en te bewijzen, dat dit Joodsche meisje, Rebekka genaamd, te recht het vonnis verdiend heeft, dat door een Kapittel van deze zeer heilige Orde van den Tempel van Sion tegen haar is uitgesproken, en waardoor ze veroordeeld is als tooveres te sterven; hier, zeg ik, staat hij, om ridderlijk en eervol voor dat oordeel te strijden, zoo dit uw edele en heilige wil zij!"
Menschen uit alle Duitsche kantons zouden daar zijn. Die arme Rudy, kon men zeggen; hij had geen gelukkigen dag voor zijn bezoek te Bex gekozen, hij kon nu weer terugkeeren; en dat deed hij dan ook en begaf zich over Saint-Maurice en Sion naar zijn dal, naar zijn bergen toe, maar wanhopen deed hij niet.
Wee den overtreder, als de procurator soms noodig mocht achter een voorbeeld te stellen. Op de hoogte van den stand van zaken, kunnen wij thans den lezer verzoeken, ons in den geest te volgen naar een der tuinen van het paleis op den berg Sion. Het is een warme namiddag in de maand Juli.
Een Sion in uw denkwereld en in de belijdenis uwer lippen, een Sion van gemoedsaandoening en gemoedelijkheden, een Sion van levensusantiën en zelfgekozen kringen; maar zonder dat het brullen des Heeren HEEREN er in wordt gehoord, en het suizen van den wind des Almachtigen. En nu verwerpen we dat uitwendig Sion niet.
Wie kent niet Da Costa's: »Aan Babels wateren gezeten, denk ik aan Sion en verteer. Jeruzalem, hoe zoude ik U vergeten? mijn' rechterhand vergeet' zichzelf veeleer.« Roerend en treffend schoon is Da Costa's klaagzang; maar eindelijk gaat het klaaglied langs Golgotha over in een' juichtoon, en jubelend klinkt het: »Maar neen! Gij zult weer ademhalen. Maar neen! Jeruzalem sterft nooit.«
In plaats dus dat een koning met vorstelijke praal in het paleis op den berg Sion troonde, werd de stad bestuurd door een beambte van den tweeden rang, onder den titel van procurator, die, om de vernedering nog grievender te maken, niet eens te Jeruzalem mocht wonen, maar te Cesarea verblijf moest houden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek