Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
Hij sidderde van vrees, en zijn gelaat was bleek, alsof het leven hem ging verlaten; het was zichtbaar dat hij de blik van Jan Breydel wilde ontwijken, want hij wendde het hoofd om naar de andere zijde, opdat de Deken zijn wezenstrekken niet zou gezien hebben. "Wat komt gij in het leger doen?" riep Breydel. "Waarom luistert gij aan de tenten? Antwoord spoedig!"
"'t Is niets," vervolgde hij, "er liep zeker een rat langs het dak; maar zeg mij.... hebt gij iets van den indruk vernomen, dien Barbanera's voorspellingen gisteren op het gemoed der Hollandsche edelen hebben teweeggebracht?" "Ik hoor, dat de dappere Graaf sidderde en bleek werd als een riet." "En, bij Sint-Maarten! wel mocht hij sidderen!
«Houd je goed vast!» zei het dier, «houd je goed vast, want nu gaan we de trap op!» De knaap sprak nog geen woord; half sidderde hij, half was hij gelukkig.
Hij zou zich geschaamd hebben om het iemand te zeggen; maar groote droppels zweet parelden op zijn voorhoofd en zijn hart klopte hoorbaar van angst. Hij dacht zelfs dat hij in eene kamer voor zich iets schemerend wits zag oprijzen, en sidderde bij de gedachte wat het zijn zou, als de gedaante zijner doode moeder eensklaps voor hem verscheen.
Van onaangenamer gevolgen was op zekeren nacht deszelfs verschijning in de cel van een' monnik, wien hij, als bij gebrek van touwen, met de haren van het bed sleepte en vervolgens zoo erbarmelijk geeselde, dat het gansche klooster van het gekerm sidderde. Zoo zal de Heilige dan van den hemel zijn gekomen en eene geeselroede medegebragt hebben, om den post van beul op aarde te bekleeden!
Moar alle nachten speukt het er in 't ronde en 't zal d'r blijve speuken zeu lank of dat de meurdenoare nie gevonden 'n es." "Hên z' hem dan nie gevonden?" riep Rozeke. "Nien z'!" zei Smul kortaf, haar voor het eerst dien avond recht in het gezicht aankijkend. Zij sloeg den blik ten gronde en sidderde, als voelde zij een dreiging in zijn blik. Allen waren langzaam opgestaan en namen afscheid.
Ik smeek je, zeg het mij." Zij antwoordde niet dadelijk. Zij boog het hoofd licht op zijde en zag hem met haar diepe oogen onderzoekend aan. Haar hand, die met een blad speelde, sidderde. Hij zag dat en zijn gelaat nam die stille en schuchtere uitdrukking aan van onvoorwaardelijke onderworpen toewijding, die haar steeds in hem beviel.
"Zy heeft u lief, broeder, sprak Kusco, aan u denkt zy, van u droomt zy, u bemint zy, o Telasco! Gy zyt koning in haar hart, en dus Inca van Peru." Telasco sidderde. Want hy had Kusco te lief, om te willen dat het waar was. Twyfelend zag hy Emma aan, en nu werd het eerst recht moeielyk voor hem, want nu viel ze hèm om den hals, en kuste hem innig, en trok hem naast zich op de bank van zoden.
Maar plotseling stond hij stil, ademloos, met schok van schrik.... 't Was achter hem.... Een stem, die riep ... zijn naam ... en lichte, snelle stappen ... Hij dorst niet dadelijk omzien, hij zag die nevels ... Toen werd z'n arm gegrepen door een hand, die sidderde, en, heftig klappertandend, de oogen wijd als staarde hij een spook aan, strompelde hij achteruit, een pas, drie, vier....
Toen de Koning haar groote schoonheid aanschouwde, sidderde hij, alsof hij door een beroerte was getroffen, maar hij vouwde zijne handen in gebed en wendde zich tot God, smeekende, dat Hij deze verzoeking aan hem zou laten voorbijgaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek