United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !
Van dit oogenblik trok de dief partij en trachtte zich los te maken van zijnen bespringer. Doch snel greep Selam den roover bij het hoofd en het een weinig opheffend, smakte hij het op den rotsigen grond, zoodat de kerel bewusteloos bleef liggen. Toen sprong hij op en snelde den kapitein te hulp.
Wel diende de luitenant hem eene strenge vermaning toe, doch hij kende Selam te goed, dan dat hij niet zou weten hoe het geheel buiten zijne schuld was geschied, terwijl hij uitgeput van vermoeienis in slaap was gevallen.
De luitenant en de kapitein gaven den armen drommel eenig geld, waarmede hij zeer verheugd was, en na het gebruikelijke: »God behoede u op uwen weg!" ging hij verder. Het is een ellendig leven, zei Selam. Zij leggen den weg van Fez naar Tanger af in vier dagen.
In het midden der straat, dáár waar men zoo straks den heilige had ontmoet, stond deze onbeweeglijk in voorovergebogen houding met de hand boven de oogen onze vrienden na te kijken. Selam ontroerde, en deelde zijne ontdekking aan Dries mede. Goed, zeide deze, zie niet meer om, de schoft zou argwaan krijgen. We zullen hem in het oog houden, en ik zal er straks den luitenant over spreken.
Inderdaad zag men heel in de verte eene ontzaglijke donkere wolk, die uit het zuiden van de vlakte van den Seboe kwam opdagen. Zij komen recht op ons aan, want de oostenwind drijft ze hierheen, zeide Selam op angstigen toon. Welnu, zeide de kapitein, vertrekken we. Het wordt tijd. Ik ken dat goedje. Vertrekken, vroeg Dries, die in de schaduw lag uitgestrekt, vertrekken, en waarom dan?
Goddank! riep de kapitein, we zullen dan nog heelhuids uit dit vervloekte nest komen. Het was inderdaad zooals Selam had gezegd. Links en rechts slagen uitdeelend naderde eene afdeeling krijgsvolk met stevige knuppels gewapend. De menigte was spoedig verdwenen en aan het hoofd der soldaten reed de Gouverneur der stad.
Daar vóór hem graasden de beesten rustig. Eensklaps hief Selam het hoofd een weinig op, schoof de struiken voorzichtig van elkaar en tuurde scherp uit. Daar vóór hem aan den voet van gindschen heuvel zag hij plotseling twee gedaanten bewegen.
Ik heb grooten lust om hun eene blauwe boon in de maag te geven tot een aandenken, zeide de kapitein. Wacht maar, heer! zeide Selam, gij kunt uwe kogels straks beter gebruiken. Zoo snel als de roovers waren verschenen, zoo snel waren zij ook verdwenen; men zag niet vanwaar zij kwamen of waar zij bleven. Intusschen werd de toestand onzer vrienden van oogenblik tot oogenblik bedenkelijker.
Slaap, zeide hij, slaap zacht en droom van het paradijs, Selam zal waken! en hij verliet met onhoorbare schreden de tent. En Selam zette zich neder om te waken. Helaas! de goede jongen had te veel van zijne krachten gevergd. De stilte, de rust, die rondom heerschte, gevoegd bij de warmte, maakte hem slaperig.
Selam, de vriend van Mohammed, was werkelijk door hem uitgevorscht. Na de blijdschap van het wederzien had Mohammed zijnen vriend gevraagd, wat hij voor den kost deed. Selam nu zag er vermagerd en behoeftig uit, wat Mohammed dadelijk opmerkte. In 't kort verhaalde Selam nu, hoe hij eene goede betrekking had gehad als geleider van de karavanen tusschen Tanger en Fez.
Woord Van De Dag