Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juli 2025
Maar hoe er aan te komen? vroeg de luitenant. O! zeide Selam, ik ken Fez van het begin tot het einde, en een paar Moorsche kostumes zijn gemakkelijk te verkrijgen. Dat geloof ik wel, zeide de luitenant; maar wie zegt u, dat de een of ander geen argwaan tegen u zal opvatten en u misschien zal volgen om te zien waar gij heengaat.
Goed, zeide Selam weder, nu ken ik uw plan, hond! en hij liet zich eensklaps van den heuvel rollen, sloop onder bedekking van het struikgewas voort en bereikte zoo eene kleine holte dicht bij het paard van den luitenant, dat gretig graasde en door de gekluisterde pooten slechts zeer langzaam vooruit kon.
Nauwlijks toch had Selam eenige oogenblikken op den heuveltop doorgebracht, of zijn scherpen blik bemerkte eene buitengewone drukte langs den oever en weldra kwam hij tot de zekerheid, dat de groote bende volks, die steeds den stroom volgde, geen goede bedoelingen had. Hij stormde den heuvel af en deelde mede wat hij had gezien. Men was nog in het geheel niet klaar met inpakken.
Sid-Abd-Allah heeft mij gelast u dit te zeggen. Het is wèl! zeide Selam, heeft de Sheik u niets anders gelast? Ja, antwoordde de neger. Sid-Abd-Allah zeide: Zeg aan de Christenen, dat Sheik Sid-Abd-Allah nooit een bewezen dienst vergeet. Selam knikte goedkeurend. Ga, mijn broeder! zeide hij, het is wèl. Selam zal uwe woorden getrouw overbrengen, wees daar gerust op.
Nu stond de kapitein op en Selam de hand drukkend, zeide hij met bewogen stem: Ge zijt een brave knaap, Selam! het was tijd, dat ge mij te hulp kwaamt. Intusschen deed Selam een koord van zijn middel, bond den bedwelmden roover stevig vast en wierp hem over het paard. Toen hij echter een paar stappen terugging naar den anderen dief, was deze verdwenen.
Het was tijd ook, want diens tegenpartij had zich van het mes, dat op den grond was gevallen, meestergemaakt en bedreigde daarmede den kapitein. Selam, het gevaar ziende, waarin deze verkeerde, brak bliksemsnel een tak af en gaf den roover een geduchten slag op den schedel. De dief liet het hoofd vallen, breidde de armen uit en het mes ontviel aan zijne hand.
En opgehitst door den heilige drong de tierende troep op het reisgezelschap aan. De luitenant en de kapitein trokken hunne sabels. Selam deelde stokslagen uit, maar hij kreeg vloeken en slagen weerom. Opeens regende het steenen. Vooruit, riep de kapitein, vooruit, er op in!
Geheel verschillend van hen, hield de luitenant zich op zijne gewone bedaarde manier bezig; hij maakte zijn teekengereedschap in orde, deed zijne verschillende soorten van insectenspelden in doosjes en bracht de doozen in orde om de diertjes er in vast te steken, pakte eenige sterke flesschen met spiritus, om het kruipend gedierte in te bewaren, voorzichtig in; kortom, hij hield zich bezig met de toebereidselen voor zijne liefhebberijen en had bij dat alles nog tijd genoeg over voor herhaalde beraadslagingen met Mohammed en Selam over de maatregelen voor de reis.
Kapitein Daumas luisterde, doch vernam niets meer. »Het zal het een of ander dier zijn geweest, dat jacht maakt op insecten", mompelde hij, en hij wilde opstaan, toen hij op eens den witten ezel van Selam, die aan het eind der lijn stond, den kop zag omwenden als trok iets buitengewoons zijne opmerkzaamheid. »Verduiveld", zeide de kapitein, »zou er iets aan de hand zijn?
Toen het weder na eenige uren had uitgewoed, ging Aroesi met Selam naar buiten om eens rond te zien. Dank zij den afstand, die hen van den stroom scheidde, en voornamelijk de ligging van het grasveld op de helling van een berg, was men voor verdrinken bewaard gebleven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek