Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Op het slot speelt zich intusschen iets dergelijks af: Ottilie verricht eenig schrijfwerk voor Eduard en het blijkt dat ze onwillekeurig zijn handschrift nabootst. Ze zegt daar trotsch op te gaan, en het volgend oogenblik omarmen ze elkaar. Dien nacht sluimert Eduard onder Ottilies venster in.
Door die verwenschte jongens heb ik gisteravond mijn schrijfwerk niet half afgekregen, en aanstonds moet de burgemeester het al hebben". "Heele kousen, man, neen, die heb ik niet. Je begrijpt...." "Niet? Moet ik dan met gaten in mijne kousen loopen? Ik heb je gisteren toch gezegd, dat ze stuk waren? Of moet ik ze misschien zelf stoppen?"
"Ik begrijp niet, wat je hier eigenlijk doet en hoe ge dat met zooveel ernst kunt opnemen!" "En waarom zou ik niet?" Omdat het toch eigenlijk geen werk is." "Zoo denk je dat? Nu wij zitten toch tot over de ooren toe in het werk." "In 't schrijfwerk! Nu ja, daar heb je ook talent voor." "Je bedoelt met talent meer een gebrek dan een gave."
Maar daar valt me nog iets in: als je er nu toch achterheen zit, let dan wat op mijn tuin ook, want we hebben van morgen eenige perziken gemist, die gisteren nog aan den boom hingen." "Jawel, burgemeester." Flipsen ging in een ander vertrek zijn schrijfwerk afmaken. Hij was nu nog veel meer uit zijn humeur, dan toen hij opstond; dat standje van den burgemeester had er geen goed aan gedaan.
"Flipsen," zei ze, "ik denk, dat er volk is. Er wordt, geloof ik, aan de ruiten getikt." "Zoo? Ik heb er niets van gehoord. Nu, dan moeten ze nog maar eens tikken." De veldwachter ging voort met zijn schrijfwerk. "Rikketik, rikketik!" klonk het opnieuw. "Hoor je wel?" riep de vrouw. "Ja, nu hoor ik het ook. Waarom tikt dat volk niet aan de deur, zou je zeggen?
"Met den erwtenoogst word ik vijf en zestig jaar; 't kan ook mogelijk wezen, dat het zes en zestig is; want onze oude domeneer Hammersmid, die was niet zeer voor de kerkboeken en de domeneersjuffrouw, die 't schrijfwerk overnam, liet dat altijd een jaar of drie oploopen, omdat dan de schrijverij eerst de moeite waard was, en dan ging zij eens op een namiddag door het dorp en schreef de kinderen op: maar dat ging dan altijd meer naar de lengte en naar de dikte, dan naar den ouderdom, en mijne moeder zei altijd, dat zij mij een jaar te kort gedaan had, omdat ik een achterlijk kind was.
Nesta kreeg wat schrijfwerk op en de Duitsche les begon met de beide oudsten. Bunny was onuitputtelijk in het bedenken van allerlei aardigheden en wist er zich met verwonderlijke vlugheid door te slaan, als zij een woord verkeerd uitsprak of iets niet begreep.
Eenige minuten later klopte hij aan de deur van 's burgemeesters kamer. Hij had zijn schrijfwerk onder den arm. "Binnen." "Morgen, burgemeester." "Goeden morgen. Heb je het schrijfwerk af? Laat eens zien." "Ja, burgemeester, ziet u...." "Heb je het niet af? Dan moet je geen "ja, burgemeester" zeggen. Hoe is 't? Heb je het af, of niet?" "Ja, burgemeester, ziet u...." "Ja? Geef dan maar hier."
Ik zal bevelen geven, dat niemand u store; laat u noch aan dienst, noch aan schrijfwerk gelegen; ik geef u vier dagen verlof en volle vrijheid.... Welnu, sta op, zeg ik; vertrek!" Ik verliet de kamer. Wat ik had, wist ik niet, maar ik moest mij met beide handen aan de leuning van de trap steunen om niet te vallen.
"Dat is een door en door brutale jongen, die alles durft en de andere jongens tot allerlei kattekwaad overhaalt, maar hij is haantje de voorste." "Zoo? Ik vind dien Dik anders zoo onaardig niet, maar dat doet er niet toe. Die kwaad doet, moet maar straf hebben, onverschillig wie het is. Je kunt nu je schrijfwerk gaan afmaken, en zorg dan verder, dat ik geene klachten meer ontvang.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek