Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 juli 2025


Hij bleef bedaard wachten, en het duurde ook niet lang, of het begon weer. "Rikketik, rikketik, rikketik!" Hij greep den stok, en vloog naar buiten. Eerst langs de ramen, maar daar was niets; toen den tuin door en den weg op. "Daar is hij! Daar is hij!" klonk het plotseling aan alle kanten, en zoo hard zij konden, stoven de jongens uit elkaar. De veldwachter snelde hen na.

Flipsen en zijne vrouw gingen weer aan den arbeid. Maar nauwelijks waren ze bezig, of..... "Rikketik, rikketik, rikketik!" klonk het weer. De veldwachter vloog overeind, greep zijne pet, en stoof naar de voordeur. "Wie is hier?" schreeuwde hij. "Kun-je niet behoorlijk aan de deur tikken, in plaats van aan de ramen? Nu, kom dan voor den dag! Waar blijf je dan toch? Wat moet je?"

Hij was echter nog geen twee minuten aan den gang, of daar ging het weer: "Rikketik, rikketik, rikketik!" Fluks tilde hij het gordijn op en drukte zijn gelaat tegen het glas, om naar buiten te kijken, wat zoo'n dwaas schouwspel opleverde, dat de jongens het uitgierden van pret. Hij zag natuurlijk niets, en liet spoedig het gordijn weer vallen.

Dik sloop opnieuw den tuin in, en verschool zich tusschen de besseboompjes, waar hij bijna geheel onder kroop. Nauwelijks zat hij, of hij trok aan den draad. "Rikketik, rikketik!" klonk het tegen de vensterruit. De veldwachter zat aan de tafel te schrijven, en was in die bezigheid zoo verdiept, dat hij het getik niet hoorde. Maar zijne vrouw, die kousen zat te stoppen, hoorde het wel.

Is daar iemand?" riep hij, zonder van zijn stoel op te staan. Er volgde geen antwoord. "Ik denk, dat het een vogeltje is, vrouw, of een takje van een boom. Ik krijg ten minste geen antwoord." De veldwachter schreef verder, en zijne vrouw stak haar arm weer in de kous, om met stoppen voort te gaan. "Rikketik, rikketik!" "Wel, wat drommel, daar heb je het weer! Wie is daar?" Geen antwoord volgde.

"Flipsen," zei ze, "ik denk, dat er volk is. Er wordt, geloof ik, aan de ruiten getikt." "Zoo? Ik heb er niets van gehoord. Nu, dan moeten ze nog maar eens tikken." De veldwachter ging voort met zijn schrijfwerk. "Rikketik, rikketik!" klonk het opnieuw. "Hoor je wel?" riep de vrouw. "Ja, nu hoor ik het ook. Waarom tikt dat volk niet aan de deur, zou je zeggen?

"Daar begrijp ik niets van, vrouw!" zei hij, en nauwelijks had hij uitgesproken, of opnieuw vernam hij: "Rikketik, rikketik, rikketik!" "Wel heb ik van mijn leven!" riep hij, terwijl hij zich naar buiten spoedde. "Nu moet ik weten, wat dat beteekent, al zou de nikker er meê spelen!" "Wie is hier toch? Wat moet je?" schreeuwde hij zoo hard hij kon. "Houdt iemand me soms voor den gek, of hoe is het?

"Kom anders maar binnen, hoor!" riep de veldwachter; maar er kwam natuurlijk niemand. Dik, die alles duidelijk kon verstaan, lag onder de besseboomen te lachen, dat zijn dikke buik er van schudde. "Hij is nogal stoelvast," dacht Dik, "maar ik zal hem wel overeind krijgen." "Rikketik, rikketik, rikketik!" "Duizend bommen en granaten!" riep Flipsen, die vroeger in dienst was geweest.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek