Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
Och, de oude Kniesj had zich waarschijnlijk verwijderd, om zijn gast rustiger te laten slapen. Maar sedert wanneer sliep hij? Een plotseling gevoel van ongerustheid greep hem aan. Iwan begon te roepen; zijn stem klonk schor en krijschend. Zijn geschreeuw weerklonk al spoedig in al de hoeken van het voorplein. "Hela! oude sufkous! Drommels! Zal je dan eindelijk komen?"
Brownlow, dat groot genoeg was om over zes oude heeren vol menschelijke gevoelens verdeeld te worden, hem door de werking van een of ander hydraulisch proces, dat alleen grooter philosofen dan wij zouden weten te verklaren, de tranen in de oogen dreef. »Arme jongen, arme jongen!« zeide Mr. Brownlow, zijn keel schrapend. »Ik ben een beetje schor vanmorgen, juffrouw Bedwin.
Het was Dr. Deluw, zijne beminnelijke gade, en zijn bloeiend kroost. "Ik wil niet," gilde de jongen, den stoel omschoppende, die het dichtst bij stond. "Oogenblikkelijk!" schreeuwde de vader, schor van woede, "of ik bega een ongeluk!" "Bedaar, Deluw!" smeekte de moeder: "hij zal wel gaan."
En het deed mij telkens zoo vreemd aan, dat de boeren en boerinnen die daar heen en weer liepen toch dezelfde menschen waren, die ik al zoo vele jaren kende; en dat zij hun gewone taal spraken en hun gewone bezigheden verrichtten; en dat daar koeien en varkens en kippen over het gras liepen; en dat daar stoeiende en spelende kinderen waren; en dat daar een waakhond vóór zijn hok lag, die hol en schor naar mij blafte, zooals alle waakhonden op alle boerderijen doen.
Het was een vervelend einde van onzen riviertocht, die zoo woest en vol emoties begonnen was, nog te meer vervelend, toen wij den trein, waar wij vermoedden mee te moeten gaan, over de lange spoorwegbrug zagen rollen, een schor gefluit uitstootende als om ons uit te lachen! Ja, we kwamen juist bijtijds om te laat te komen. Het was half drie. Was het kwaadaardig opzet geweest van den bootsman?
"Och Hiere, volop in de kloaren dag!" riep Rozeke. "Anders kan ik niet. Vóór donker moet ik natuurlijk weer op het kasteel zijn! Waar is die kamer?" "Doar, mejonkvreiwe," zei Rozeke schor, naar een zijdeur wijzend. "Mag ik ne keer zien?" Rozeke duwde de deur open en beiden traden binnen. De kamer was ruim, ietwat kil, rood-betegelvloerd met een ronde biezen mat onder de ronde bruine tafel.
Geerten hoorde hoe, na een wijle, haar stem, schor en tranerig-onduidelijk klonk bij 't roepen van 't gewone "kêpeleê." "Die heeft beet," grinnikte hij, zeker zijn doel te hebben bereikt ... 's Anderdaags kwam Schoon Franske, tot groote vreugde van al de bootjesroeiers, met een koppel blauwe oogen, en een gezicht gestriemd door nijdig-rood-bekorste krabben, naar de vlot-brug ...
Een half bataljon vormde de achterflank; gansche bataljons in gesloten gelederen vormden flanken, zoodat er bij 't halthouden terstond naar alle zijden vuur kon worden gegeven, want o! die kozakken met hun schor hoera, waren zulke geduchte vijanden, niet tegenover een gesloten troep, voor deze weken ze spoedig genoeg uit, maar voor de alleen of in groepen gaande mannen.
Nauwelijks had hij 't gezeid of daar brulde de stoomfluit voor de eerste maal, lang, zwaar en plechtig, met een schor en rauw geloei dat de lucht deed trillen en als 't ware door je gansche lichaam tot in 't diepste van je ingewand doordreunde. Langs de steile brug bestegen zij het stoombootdek. De dames konden haar emotie niet bedwingen en schreiden.
Zij begreep alleen maar dat hij maanden lang van haar weg zou gaan; en 't was voor haar of men hem dood uit 't huis zou dragen. "O, mevreiwe, dat 'n es nie meugelijk! Hij 'n kan hij hier nie wig! hij 'n zal hij nie willen!" riep ze, schor van angst.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek