Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Ja waarlijk, daar naast hem stond, als ware zij uit den bodem opgerezen, de dochter van den schoolmeester. Met haren blik doorboorde zij hem. Hij bleef als versteend. »Eh bien!" schreeuwde de vrouw aan zijnen rechter kant: »Que nous veut-elle, cette gaillarde?" De ondermeester wilde zich losrukken uit den greep van het dorpsmeisje. »Laat mij!" riep hij.
Juist toen de familie binnenkwam, had een der Goudenaars, een schoolmeester en opgewonden vaderlander in everlasting jas, na een paar trekken van Duitsche gastvrijheid te hebben aangehoord, de daad van Van Speyk opgehaald, en sprak op een uithalenden toon, aan sommige van zijne stadgenooten als aan hem eigen: "Ja, Mijnheeren Duitschers! dat was een groot stuk van Van Speyk."
"Nu, mijnentwegen kunt gij medegaan! Maar pas op, hoor, dat ik geene klachten over u krijg en dat ge mijn Huib tot geene dolle streken verleidt! Zoo'n oorlof, zoo'n oorlof! Ik zou wel eens willen weten waarom die schoolmeester hun dat gegeven heeft. Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen, zegt de Schrift en zoo'n schoolmeester arbeidt van de week maar vier en een halven dag!
Zooals zij den arts en de verpleging in het ziekenhuis zoeken, liever dan den doekoen en zijn toovermiddeltjes, zoo zoeken zij ook den schoolmeester en het, zij het dan ook Christelijk gericht, onderwijs liever dan den goeroe en zijn Arabische spreuken.
Dominé was geabsorbeerd door zijne koffie en »even de krant," daarbij te veel gewend aan allerlei geluiden om tusschenbeide te komen. In allen gevalle hij was geen schoolmeester en voordat het nieuwe leeruur geslagen had, achtte hij het niet oorbaar en beneden zijne waardigheid om de catechisatiekamer binnen te treden.
Hij is evenals wij trouw geweest, en hij weet van heel veel dingen meer dan wij. Laat hij ons thans leiden en het werk verdeelen. De schoolmeester! viel een der anderen in, waarom ik niet? Ik ben even goed opperman als hij. Hij is geen opperman; hij is een man en nog wel de dapperste van ons allen. Gisteren zeidet gij dat ook niet.
Toen wij de eerste laag bereikt hadden, waren wij nog niet gered, want nog een vijftig el hadden wij af te leggen, eer we bij den uitgang waren, en ook in de gaanderij bevond zich het water; wij hadden geen licht, nu onze lampen waren uitgedoofd. Wij zijn verloren, zeide de schoolmeester bedaard; beveel uw ziel aan God, Rémi.
Wij moeten de wijk nemen naar een der zijgangen, die naar boven loopt, zeide de schoolmeester. En dan? De zijgang leidt nergens heen.
Tot op dit oogenblik had de zorg voor eigen veiligheid, die altijd het krachtigst spreekt, hem belet om aan zijn zoon te denken; maar toen de schoolmeester zeide, dat de mijn gevuld was, begon hij aan zijn kind te denken. Marius! Marius! riep hij op hartverscheurenden toon; Marius!
Thans is de positie van een schoolmeester er even slecht als in het Engeland der 17de eeuw, en de betaling gelijkt op die van een huisbediende. Het is dus niet verwonderlijk, als men meesters ontmoet, die leeren, dat Londen de naam is van een land, waarvan een der steden de Atlantische Oceaan is!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek