Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
"Het zal wel niet noodig zijn, schipper, u den meest mogelijken spoed aan te bevelen," zeide Phileas Fogg, op het oogenblik dat de schoener in volle zee kwam. "Mijnheer kan volkomen op mij vertrouwen," antwoordde John Bunsby. "Wat de zeilen betreft, ik heb er zooveel op, als het schip maar dragen kan. Vliegers boven de bezaan zouden niets geven en de vaart maar belemmeren."
Werpt de visscher zijn net niet uit op hoop van goede vangst? Begint de schipper zijne reis niet in hoop, dat hij dezelve zal volbrengen? Waren de Heeren bedijkers van de Beemster al verzekerd, toen zij het werk aanvingen? welke Beemster nu, God lof! eene zoo heerlijke en voortreffelijke landsdouwe is.
Als men een brief wilde verzenden, kon men trachten goede vrienden te worden met een schipper, die dan de brief meenam, maar ook dat was niet gemakkelik, want niemand mocht brieven schrijven naar Holland over oorlog, handel en andere belangrijke zaken dan aan de Heren Zeventien.
Men moet van niets gebruik maken, zonder vooraf omtrent den prijs een beding te hebben gemaakt, en laten het niet op de bescheidenheid van een voerman, schipper, waard of waardin aankomen, om niet onbescheiden behandeld te worden.
"Die ellendige jongen heeft me een duivelschen veeg over den schouder gegeven; of hij me erg gewond heeft, weet ik niet, maar 't is gelukkig mijn linkerschouder, zoodat ik toch evengoed sturen kan. Zouden de kerels alle drie dood zijn?" "De schipper in elk geval," antwoordde Jack. "Ik had heel wat werk om mijn beenen onder hem vandaan te krijgen.
't Was, meende zy, al iets dat-i door z'n zwygen weinig blyk gaf van den lust om in vriendschappelyke verstandhouding tot den schipper te komen. En de derde is op 'n armenschool... als onderwyzer, weet u. D
De vlucht van de vijfentwintig koelies had de Arla veertig pond gekost, en aangezien ze hun heil in de bosschen hadden gezocht, was er geen hoop meer om hen nog terug te krijgen. De schipper en zijn stuurman wisten niet beter te doen dan hun verdriet verdrinken in koude thee. De koude thee was in whisky-flesschen, en Bertie wist niet, dat wat ze opdweilden maar koude thee was.
"Deze heeft stellig zijn portie," hernam Jack met een ruk aan het lijk van den schipper, "en de kerel, dien jij geraakt hebt, heeft een gat in zijn borst als een vuist. Nu de derde," vervolgde hij, terwijl hij over den dwarsbalk stapte "die is zeker ook om zeep. Wel vriend, ben je dood?" vroeg Jack en bekrachtigde zijn vraag met een schop tegen de ribben. De man kreunde.
"Waarheen voert men mij?" "Gij zult 't weten." Als een jaar geleden, zeilden zij over de zee, geen golven raakten het schip, geen ander vaartuig ontweken zij. Zelfs door de branding, in bruisend, brekend water, gleden ze ijl, en zonder schok kwamen zij aan land. "Volg uw weg," sprak de schipper. Hij wist niet, of het dag was of nacht.
Afscheid nemende van den schipper van mijne brik, had ik nog het volgende stekelige gesprek. »Ik gis, dat ik een kaperschip ga uitrusten en daarmede eenige van jelui koopvaarders zal pakken." »Pas maar op, dat gijzelf niet gepakt wordt en verder uw tijd moet zoek maken aan boord van een onzer gevangenisschepen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek