Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Radeloos van angst wringen zij de handen en hun noodgeschrei stijgt ten hemel. Nog is het donker, nog loeit de storm en jaagt hun de natte sneeuw in het gelaat, nog woelt en kookt de zee, die hare golven over het dek werpt en menig en schipbreukeling wegspoelt en meesleurt in de diepte.
Ieder dacht aan den schipbreukeling van het eiland Tabor. Was het nog tijd om hem te redden? Het was een groote gebeurtenis in het leven van de kolonisten. Zij zelf waren slechts schipbreukelingen, maar het was te vreezen, dat anderen het minder gunstig getroffen hadden, en het was hun plicht om den ongelukkige te hulp te komen. Tegen vier uur lag de Bonadventure aan den mond van de Mercy.
»Zeker is het," hernam Sandgoïst, »dat de kansen van dat loterijbriefje niet vermeerderd zijn, doordat de hand van een schipbreukeling het in eene flesch gedaan heeft, die in zee geworpen en op het goede oogenblik opgevischt werd. Maar, met de menigte valt niet te redeneeren. Het staat vast, dat op dit oogenblik zeer veel personen verlangen eigenaar van dat loterijbriefje te worden..."
Jean Valjean was aan dergelijke beproevingen gewoon. Hij zag den sphinx strak in de oogen. Hij onderzocht het onverbiddelijk probleem van alle zijden. Cosette, dit bekoorlijk wezen, was het reddingsvlot van dezen schipbreukeling. Wat te doen? Zou hij er zich aan vastklemmen, of het loslaten?
Maar, hoe het ook zij, schipbreukeling of balling, wij zouden ondankbaar wezen, zoo wij meenden dat we hem geen dank schuldig waren. Wij hebben een rekening met hem te vereffenen, en ik koester de hoop dat wij eenmaal in staat zullen zijn hem zijn diensten te vergelden."
En zie nu eens wat er van mij geworden is: een schipbreukeling op een wrak. MEVR. LINDE. Er kon wel hulp nabij zijn. KROGSTAD. Die w
"Omdat het bericht, dat wij gevonden hebben, eerst kort geleden geschreven was," antwoordde de ingenieur, "en dat alleen de schipbreukeling dit stuk heeft kunnen schrijven." "Wanneer het ten minste niet opgesteld is door een lotgenoot van dien man, welke na dien tijd gestorven is," merkte Gideon Spilett op. "Dat is niet mogelijk, mijn waarde Spilett." "Waarom?" vroeg de reporter.
"Dat is zeer waar," antwoordde Gideon Spilett, "en de tegenwoordigheid van den schipbreukeling verklaart ook het aanspoelen van de kist op de kust van het eiland. Er is een schipbreukeling, alzoo moet er ook een schipbreuk geweest zijn.
"Maar," merkte Gideon Spilett op, "dit bewijst dat hier niet alleen menschen aan wal zijn geweest, maar dat zij het zelfs gedurende eenigen tijd bewoond hebben." Wie waren deze menschen? Hoeveel waren er? Hoeveel zijn er nog? "Het geschrift," zeide Harbert, "spreekt slechts van één schipbreukeling." "Welnu, indien er nog éen is," antwoordde Pencroff, "dan moeten wij hem ook volstrekt vinden!"
De vreugde van Harbert was onbeschrijfelijk, toen hij aardappelen, cichorei, zuring, wortelen, kool en knollen vond, waarvan hij het zaad slechts behoefde te nemen om er den bodem van Lincoln mede te verrijken! "Goed zoo, goed!" zeide Pencroff. "Dat is iets voor Nab. Vinden wij den schipbreukeling niet, dan zal onze reis ten minste niet te vergeefs zijn geweest en God zal ons beloond hebben!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek