Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Jaap, geloof ik, ook wel, maar dat kan mij niet schelen; want op Jaap ben ik boos. Dat is zóó gekomen. Ik was gisteren op de muizenjacht. Uren en uren had ik voor een gaatje gezeten, waaruit een muis moest komen. Ik kreeg op 't laatst erg veel verlangen naar mijn schoteltje met melk, maar toch bleef ik zitten, omdat ik bang was, dat mij 't muisje ontsnappen zou.
Er zitten zes patronen op! Je kunt er zes neerschieten, voor ze je grijpen! Ik voor mij zal mijn leven zoo duur mogelijk verkoopen!" »Ze zullen ons snellen, heer!" jammerde Marti. »Wat kan mij dat schelen, als ik toch dood ben!" gromde Kees nijdig terug. »Maar ik kom zonder hoofd niet in den hemel van Allah!" »Daar kom je toch niet in, als je zoo bang bent.
De minachting, miskenning der groote menigte, van 't gros kan ons zoo veel niet schelen, maar de sympathie van degenen, die tot de "bovenste tienduizend" behooren, is ons heel veel waard; 't is ons eene voldoening, een kracht, een steun, een opwekking, een troost.
Wat kon het hem schelen, wie dat bemoeizuchtige wezen was. Misschien hoopte zij er er wel op, dat hij haar door allerlei list zou "ontdekken." Maar dat zou haar dan toch leelijk tegenvallen: hij deed volstrekt geen moeite voor haar. Is daar al weer wat....? Juffrouw van Aalst, diende het groompje aan. Laat binnen-komen. Met uitgestoken hand trad hij toe op Eleonore van Aalst.
De man kende er meer dan genoeg Engelsch voor. Misschien had hij het gelezen en begon hij al iets ervan te denken. Maar wat kon het schelen. Wat had Dorian Gray te maken met den dood van Sybil Vane? Daar was immers niets te vreezen. Dorian Gray had haar immers niet vermoord. Zijn blik viel op het gele boek, dat Lord Henry hem gezonden had. Wat zoû het zijn?
"Er is geen bruidegom in de koets." "Och!" "Of 't moest de andere oude zijn." "Buk u en tracht de bruid te zien." "Ik kan niet." "Om 't even, den oude, die iets aan den poot heeft, ken ik, ik ben er zeker van." "Wat kan 't u schelen, of ge hem kent?" "Men weet niet. Soms!" "Ik, ik heb niets met den oude te maken." "Ik ken hem." "Ge moogt hem kennen." "Hoe drommel is hij bij de bruiloft?"
Ik, die opgegroeid ben bij mevrouw Alving, de vrouw van een kamerheer...? Ik, die hier bijna als kind in huis ben.... Zou ik met jou naar huis gaan? Naar zóó'n huis. Dank je lekker! ENGSTRAND. Wat bliksem is dat? Wou jij opstaan tegen je vader, deern? Je hebt dikwijls genoeg gezegd dat ik je niks aanging. ENGSTRAND. Nou, wat kan je dát schelen....
Ja, ja, mompelde Frank; goed, we zullen weg gaan, we zullen gaan reizen. Maar eigenlijk kan ik het niet: ik heb weinig geld, ik heb het vorige jaar zooveel verteerd. O, maar we zullen zuinig zijn: wat hebben we luxe noodig! Het kan mij ten minste niets schelen ... Ja, ja goed, mompelde Frank weêr; we zullen het zuinig doen. Zij zwegen eene pooze.
Heelemaal" en ze haalde nerveus de schouders op "kan het me niet meer schelen, de wereld, 't leven, alles. Ik heb er genoeg van. Ik begrijp toch niet, waarvoor 't allemaal dient." "O, kindje," zei Mary heel zacht, met haar hand over Go's handen, en haar oogen vol medelij, "van 't oogenblik, dat je bij ons kwam, heb ik al gevoeld, dat er wat aan haperde.
DR. STOCKMANN. Dat had men enkele dagen geleden moeten durven probeeren, om mij zooals van avond hier den mond te snoeren! Als een leeuw zou ik gestreden hebben voor mijn heilige menschenrechten! Maar nu kan het mij niet meer schelen; want nu heb ik over gewichtiger dingen te spreken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek