Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Goed", zeide Schaunard, "dan krijgt hij ook geen koffie, niet waar mevrouw?" "Dat is waar ook, Mimi," zeide Rodolphe, "presenteer de koffie eens."
"Het was gisteren Donderdag." En, om zijn antwoord als het ware meer kracht bij te zetten, wees hij met zijn schilderstokje op het gebod der Kerk. "Vendredi chair ne mangeras, Ni autre chose pareillement." Schaunard kon geen antwoord vinden en begon weer te werken aan zijn schilderij, dat een vlakte voorstelde met een rooden en een blauwen boom, die elkaar een hand- of liever takdruk gaven.
"En ik," zeide Rodolphe, "heb mij door den kassier van de Echarpe d'Iris een voorschot laten geven van dertig francs, onder voorgeven, dat ik mij moest laten inenten." "Het is vandaag dus Heiligendag," zeide Schaunard; "ik alleen heb niets gekregen, dat is toch vernederend." "Intusschen," viel Rodolphe hem in de rede, "handhaaf ik mijn uitnoodiging voor een diner." "En ik ook," zeide Colline.
"Het spijt mij ook zeer, mijnheer," antwoordde mijnheer Bernard, "maar er is een moeilijkheid ontstaan tusschen mij en den huurder, voor wien u in de plaats komt." "Mijnheer, mijnheer!" gilde uit een raam van de hoogste verdieping vader Durand; "mijnheer Schaunard is er niet....maar de kamer is er.... Stommeling, die ik ben, ik bedoel, dat hij niets heeft medegenomen, geen haar, mijnheer."
"Wanneer het namelijk nog acht dagen zoo duurt," zeide Musette en trok daarbij aan de snor van Marcel, "dan zal ik me verplicht zien een broek van je te leenen, wanneer ik uit wil gaan." "Ik moet nog vijftien francs van een solide firma hebben," antwoordde Marcel; "zoodra ik die som krijg, zal ik een vijgeblad naar de nieuwste mode voor je koopen." "En wat krijg ik?" vroeg Phémie aan Schaunard.
In de eerste plaats is dat geen piano, maar een fluit." "Maar jij bent ook dronken, mijn waarde," antwoordde de dichter den wijsgeer, die op den steenen vloer was gaan zitten. "Het is een viool." "Een vio ... Ha, ha! Luister eens, Schaunard," stamelde Colline, terwijl hij zijn vriend aan zijn beenen trok, "die is goed! Mijnheer daar beweert, dat het een vio ...."
Toch bleef er onder de gasten een aangename, opgewekte stemming heerschen. Er viel geen enkel ongeval te betreuren, behalve een winkelhaak in den vreemde-talen-zak van Colline's rok en een klap, dien Schaunard aan de dochter van den kanselier van Cromwell toediende.
Na zich in zijn kamertoilet gestoken te hebben, zette hij het raam en het luik open. Als een lichtpijl drong plotseling een zonnestraal in de kamer door, die hem dwong zijn oogen, welke nog vol slaap zaten, wijd open te doen; tegelijkertijd sloeg het op een kerktoren in de buurt vijf uur. "De ochtendstond in eigen persoon," mompelde Schaunard in zichzelf; "dat is prachtig.
"Maar", vroeg Colline, "afgezien nu van de litteratuur, wat is je meening omtrent Carolus?" "Barbemuche is een fatsoenlijke jonge man. Trouwens jullie kunnen persoonlijk je waarnemingen doen: Carolus wil ons n.l. een voor een als gast hebben. Schaunard is voor morgen te dejeuneeren gevraagd.
"Daarvoor hadt je waarachtig niet zoo behoeven rond te loopen," antwoordde Schaunard; "we hebben hier papier genoeg, om er een dozijn te maken." "Maar alle duivels!" riep Marcel uit en rukte daarbij de haren uit zijn hoofd; "we moeten hier toch kleeren hebben." En in alle hoekjes en gaatjes der beide kamers begon hij een nauwgezet onderzoek.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek