Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Tien uur: De heer Tristan, letterkundige, zal zijn eerste liefde vertellen. Alexandre Schaunard zal hem daarbij op den piano begeleiden. Tien en een half uur: Tweede lezing van de verhandeling over de afschaffing van de straf van het treurspel. Elf uur: Voordracht over een jacht op casuarissen door een buitenlandschen prins. Tweede Deel.
Dit klatergoud was op een bal-masqué-nacht bij den artist achtergelaten door een Pierrette, die zoo dom geweest was zich te laten vangen door de bedriegelijke beloften van Schaunard, die, vermomd als markies de Mondor, in zijn zakken den verleidelijken klank had laten rinkelen van een dozijntje daalders, nagemaakt geld, uit een stuk metaal door een uitslagmachine gesneden, en uit de accessoires van een schouwburg geleend.
Om zich tegen den snijdenden kouden morgenwind te beschermen, schoot Schaunard inderhaast een rose zijden en met sterretjes en loovertjes bezaaiden rok aan, dien hij als kamerjapon gebruikte.
Doch die trotsche gelukzaligheid was niet van langen duur. Het sloeg op den dichtstbijzijnden toren elf uur; iedere slag drong in de kamer door en loste zich op in spottende klanken, die tot den ongelukkigen Schaunard schenen te zeggen: "Ben je gereed?" De artist sprong op een stoel.
En Schaunard nam, zijn hoofd tusschen zijn beide handen begravende, de houding aan van een sterveling, die betrekkingen met de Muzen onderhoudt.
Schaunard was een goed musicus, doch had een buitengewoon heftig karakter. Hij antwoordde met dubbel zoo grof geschut. De twist werd zoodoende hoe langer hoe giftiger, en ten slotte stormde de waard naar boven, om te zeggen, dat hij ze niet zou laten vertrekken, vòòr alles betaald was.
Marcel heeft mij een plan van het heele feest laten zien, en dat belooft een magisch effect." "Komen er ook dames?" "Zeker Phémie Klad heeft gevraagd koningin van het feest te mogen zijn en Schaunard zal dames uit de groote wereld medebrengen."
"Mijnheer," voegden Colline en Rodolphe gezamenlijk eraan toe: "wees zoo goed onzen vriend te excuseeren; hij is zoo dronken als een ladder." Plotseling schoot een lichtstraal door het benevelde brein van Schaunard; hij had op zijn deur deze met krijt geschreven woorden gelezen: "Ik ben driemaal hier geweest, om mijn Nieuwjaarsgeschenken te halen. Phémie."
"En wat mij betreft," zeide Schaunard langs zijn neus weg, "ik heb, al zou je het niet zeggen, tweehonderd francs ergens liggen." "Laat ze dan voor den donder opstaan!" riep Rodolphe.
En met het hem eigen vreeselijk neusgeluid begon hij opnieuw zijn romance uit te voeren. Ongetwijfeld voldaan over het resultaat, dat hij verkregen had, wenschte Schaunard zichzelf geluk met een jubelenden grijns, die, gelijk aan een accent circonflexe, zich telkens wanneer hij tevreden over zichzelf was, schrijlings op zijn neus vertoonde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek