Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 oktober 2025


Hij merkte op, dat ik, onder de vermaken van onzen hof- en land-adel, het spel genoemd had; hij wou weten op welken leeftijd dit tijdverdrijf begonnen en op welken er mee geëindigd werd; hoe veel van hun tijd er aan besteed werd; of het ooit zoo hoog was dat het hun vermogen benadeelde; of lage, gemeene menschen, door hun bedrevenheid in die kunst, niet groote rijkdommen verkrijgen, en onze edelen zelf van zich afhankelijk doen zijn, en hen doen verkeeren in onwaardig gezelschap; hen heelemaal beletten zelfs hun geest te beschaven, en hun dwingen door de verliezen die zij lijden, diezelfde schandelijke bedrevenheid te leeren en te beproeven op anderen?

Met een stem, die genoeg verried hoezeer zij den knaap beminde die haar tengere leest omvatte, gewaagde zij van de pijnlijke gewaarwording telkens door haar ondervonden, wanneer naar vader, aan de winkelklanten van de schandelijke ontrouw had gesproken, waarmede Frans zijne weldaden had beloond, terwijl zij overtuigd was dat een misverstand, een vergissing, den goeden jongen in een verdacht licht moest geplaatst hebben; hoe zij telkens met verwijtingen was overladen wanneer zij vader had aangeraden om kas en boeken te raadplegen, die wellicht zouden aantoonen dat Frans onschuldig was; hoe eenige dagen later, haar vader werkelijk had zitten tellen en rekenen, en, toen hij gedaan had, en alles met een kalm gelaat had weggeborgen, op hare vraag: "Vader! is Frans onschuldig?" had geantwoord: "Waar zou hij 't anders vandaan hebben?" een antwoord, 't welk haar, die den vader maar al te wel kende zoogoed als een volledige vrijspraak in de ooren had geklonken.

Het is van hem, dat hij na de grievende bejegening, die hij van zijn besten vriend ondervond, hem toch weer in den nood bijstaat. Het deed mij goed, dat hij zoo voor de waarheid durfde uitkomen. De tocht naar Chattam was een bestraffing voor een schandelijke daad der Engelschen. De tocht naar Chattam was een bestraffing voor den laaghartigen aanval der Engelschen op weerlooze visschersplaatsjes.

Gaat gij u in de handen uwer vijanden leveren, opdat zij uw grijze haren met smaad mogen beladen; opdat de snode Johanna u in de boeien werpe?" "Ja, mijn zoon," antwoordde Gwyde met statigheid, "ja, ik ga naar Frankrijk en gij met mij; dit is de wil uws vaders." "Welaan het zij zo," hernam Robrecht, "ik zal met u gaan. Maar de voetval, de schandelijke voetval?"

Op grond hiervan beschuldigden zij hem van eene schandelijke eerzucht. Zij geloofden, dat hij daarmee niets anders beoogde, dan zelf de geheele macht in handen te krijgen, dewijl hij thans in den staatsraad den boventoon voerde. Inderdaad scheen dit verwijt niet uit de lucht gegrepen. Willem van Oranje was in de laatste jaren een geheel ander mensch geworden.

't Is een Christen, een monnik, die hier op deze plaats des bloeds verschenen is, om zijne stem te verheffen tegen dit schandelijke spel, dat de menschen verlaagt tot dieren, die geen kennis hebben van goed en kwaad. Hij vouwt de handen en prevelt een gebed. Zijn boezem zwoegt. Plotseling heft hij zich op en dringt naar voren. Zijne oogen schieten vlammen. Een heilig vuur gloeit in zijn binnenste.

Ons is uw muiterij bekend, en het zal niet lang toeven of gij zult uw ongehoorzaamheid aan een strop boeten." Deconinck antwoordde met bedaardheid: "Mij is de vrijheid des volks dierbaarder dan het leven. Ik zal die schandelijke doodstraf zonder vrees onderstaan, want met mij sterft het volk toch niet er zijn nog mannen die het juk niet meer gewoon zijn."

Wel kwam men tegen deze schandelijke wet in verzet, doch het baatte niet; ze werd aangenomen. Foucquier Tinville greep deze nieuwe wet terstond aan als een middel om in de propvolle gevangenissen ruimte te krijgen. Van verhoor was bijna geen sprake; als het begon, stonden de schavotkarretjes buiten reeds te wachten op hun vracht, la fournee.

Zoo vernam hij dan, dat een schandelijke reus en toovenaar, Malambruno geheeten, haar van hare heerlijkheid beroofd en haar zelve met al hare hofdames op de afschuwelijkste wijze misvormd had door hare gladde blanke gezichten met ruige borstels te bedekken.

De kluizenaar, half dronken en half nuchter, had schielijk een monniksgewaad over zijn groen buis aangetrokken, en nu alle geleerde brokken bij elkander halende, welke hij in vroegere tijden van buiten geleerd had, zei hij: "Eerwaarde vader, Deus faciat salvam benignitaten vestram! Welkom in het groene woud!" "Welke schandelijke vermomming is dit?" vroeg de Prior.

Woord Van De Dag

veerenbed

Anderen Op Zoek