Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
"Schaamt gij u niet?" vroeg de onbekende, hen met geweld van elkander rukkende: "is dit manier van doen tusschen Leidsche jongens onder elkander? Komt! staat spoedig op, en geeft elkaar de hand." "Hij scheldt mij voor Geus uit," bracht Berkheij al hijgende en stotterende uit. "En gij hem voor Papist," zeide de vreemde heer: "dat weten wij al lang.
Gerechte Hemel! ben ik dan zoo verachtelijk, dat een zoogenaamd fatsoenlijk man zich niet schaamt mij met oneerlijke oogmerken zijn hof te maken? Is mijne familie niet zoogoed als die van iemand hier? Caroline. Mijn lieve Clara! Ik kan het waarachtig niet helpen. Ik wist niet.... ik ben recht ongelukkig....! Louise. Caroline. Wie kon ook zoo iets verwachten? Louise.
En als met de intrede der geslachtelijke rijpheid het schaamtegevoel zich doet gelden, dan schaamt het kind zich juist precies voor dezelfde lichaamsdeelen als waarvoor het zijn omgeving zich ziet schamen. Evenals het kind moet leeren spreken, moet het zich leeren schamen en het komt daarin onder gewone omstandigheden nooit buiten de desbetreffende opvattingen van zijn naaste omgeving.
SILVIA. Dit moog' zoo zijn, maar Valentijn, uw vriend, Hij leeft nog, en met hem, gij zijt getuige, Ben ik verloofd; en schaamt gij u niet diep, Door uwen boozen aandrang hem te krenken? PROTEUS. 'k Hoor, dat ook Valentijn gestorven is. SILVIA. Zoo reken mij het ook, want in zijn graf Is, weet dit, mijne liefde meebegraven. PROTEUS. Vergun mij, dierb're, uit de aard die op te raak'len.
Schaamt gij u niet Cesar, dat gij iets voor mij geheim gehouden hebt? vroeg moeder Cascabel op verwijtenden toon. Het was mijn eerste geheim Cornelia, en het zal het laatste wezen! Cornelia was al niet boos meer. Zij kon zich echter niet inhouden, maar riep buiten zichzelve van opgewondenheid: Mijnheer Sergius, ik moet u aan mijn hart drukken!
Muziek was in zijn hart, hij was een goed mensch en hij dacht: Vervloekt zijn al deze fondsen, bijeengebracht voor noodlijdenden, die de menschen slechts in het ongeluk storten! "Is dit niet de arme signorina Palmeri, wier vader genomen heeft van een liefdadigheidsfonds en die zich nu zoo schaamt, dat zij haar gelaat niet durft toonen?
De woorden: "altijd tegen acht uur...." waren hem niet ontgaan en hij wist, dat men van zijn vader sprak en dat deze en zijn moeder elkander niet mochten ontmoeten. Dit alles begreep hij, maar hij kon niet vatten, waarom op haar gelaat schaamte en schrik stonden uitgedrukt. "Zij heeft niets gedaan en is toch bang voor hem en schaamt zich voor iets."
Maar somwijlen roep ik ze in mijn droom, de genieën des lieds, de engelen die u dienden roep ik dan machtiglijk. Ik roep ze en zij koomen, en ze dienen ook mij, zij zingen en beweegen hun bevallige handen. Zoo weet gij dat ik uw broeder ben, en gij wilt mij wel kennen, arm en klein als ik ben. Schaamt u niet oover mij, om dit stamelen, veracht mij niet, omdat ik te zwijgen niet vermocht.
Neem zelf een "plaats in 't roefje", en gij zult zien dat gij onwillekeurig even diep kunt zinken. Zoodra men de trekschuit binnenstapt en het deurtje doorgekropen is, en zijn muts opgezet, en zijn hoekje gekozen heeft, is het alsof er vanzelf een geest van bekrompenheid, van kleinheid op ons valt. Zoodra dat graf zich over ons sluit, schaamt men zich geene enkele flauwheid meer.
Schaamt ge u niet zooveel beweging te maken over een lief gezichtje? Als ge volstrekt wilt trouwen, trouw dan met iemand anders." "Met iemand anders trouwen," zeide hij droomerig; "ik zou niet weten met wie ik anders zou moeten trouwen, of gij zoudt het moeten zijn, en gij zijt Beatrice niet."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek