Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
"Schrei niet, genadige freule!" zeide nu ook de oude Sanna, sterk op de benaming "genadige freule" drukkende; "gravin Stontheim is overleden, maar de barones had mij verboden er hier in den molen over te spreken, daar zij alle gebabbel wil vermijden, en hier " zij hield het overige voor zich, en wierp een uitdagenden blik op de tante, die nog altijd naast het weenende meisje stond.
"Dat zou ik mij hier laten zeggen?" riep Sanna, rood van toorn, "wilt gij misschien ook beweren, dat wij haar vergeven of gewurgd hebben? Het was juffer Lisette's eigen schuld, dat zij stierf; wat behoefde zij zich in te beelden, dat de baron haar zou trouwen! Waarom knoopte zij een vrijerij aan boven haar stand! Zulk een heer heeft honderd oogen en ziet meer dan één mooi meisje."
"Mevrouw de barones laat zich verontschuldigen; zij heeft hoofdpijn van daag en kan niemand ontvangen." Met deze woorden deed Sanna het jonge meisje uit haar koortsachtige gedachten opschrikken.
"Mevrouw de barones kan vooruit geen tijd bepalen, maar verzoekt mijnheer den luitenant, heden avond een oogenblik bij haar te komen," luidde het antwoord dat de terugkeerende oude dienstmaagd nu bracht. "Het doet mij leed, Sanna, maar ik ben heden avond, zooals te begrijpen is, niet vrij, daar wij beneden in den molen onze verloving vieren hoort gij Sanna, in den molen beneden!
Tante Marie en hij hadden samen gefluisterd; Liesje had echter alleen de woorden verstaan: dat zijne moeder zeer ziek was en hulp noodig had; Sanna was zoo onhandig en grootmama klaagde over migraine; en nu Nelly ook nog, die arme Nelly! "Ik ga mede," had Liesje verklaard. En toen was zij met hem zwijgend meegegaan.
Army ijlde haar te gemoet; hij ontnam haar een groot boek, dat zij in de hand hield, en geleidde haar naar den haard, waar Sanna ondertusschen eenige stoelen gereed gezet had. Ook haar kleindochter was opgestaan, en de bleeke vrouw veegde in stilte de laatste tranen uit haar oogen weg.
Sanna heeft veel goeds; een getrouwheid als de hare is zeldzaam; en u, kinderen, vooral Army, heeft zij boven alles lief; zij is buitendien ook al zóó oud, dat men haar niet veel kwalijk nemen kan." Army antwoordde niet; hij nam zijne muts. "Ik moet een oogenblik naar buiten, anders slaap ik slecht," zeide hij, kuste zijn moeder de hand en verliet het vertrek.
"O ja! dat weet ik nog van vroeger," sprak tante, wie eensklaps het bloed naar de wangen vloog; zij zag hare vijandin doordringend aan. "Ik ga een eind met uw mede, Nelly," riep Liesje, als uit een droom ontwakende, en volgde haar vriendin, terwijl Sanna, als aan den grond genageld, staan bleef. "Wat bedoelt gij toch?" vroeg zij, en zag tante met een blik aan, vol onverzoenlijken haat.
Ei, juffer Sanna, dat behoeft gij niet te vragen; ik zie het aan uw gelaat, dat gij het wel weet het heeft u toch zeker dikwijls genoeg aan uw hoofdkussen getrokken en geplukt en u verhinderd te slapen in lange benauwde nachten, en heeft als een berg, die niet te verschuiven was, op uwe borst gelegen, al hebt gij ook honderd maal uw rozenkrans afgebeden en alle heiligen aangeroepen dat was het geweten, juffer Sanna, en een kwaad geweten heeft wolfstanden; die bijten scherp en diep "
"De genadige vrouw barones wenscht op haar kamer thee te drinken," zeide de binnentredende oude Sanna, "zij laat zich bij het avondeten verontschuldigen; de barones heeft hoofdpijn." De oude vrouw droeg een presenteerblaadje met een ouderwetsch kannetje en kopje in rococo stijl.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek